หน้า:ประชุมพงศาวดาร (ภาค ๓๔) - ๒๔๖๙.pdf/32

หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๒๔

ข้อหนึ่ง ถ้ากุมปันหญีหากปั่นจะบันทุกสินไปมาค้าขายต่างเมืองมิได้ แลเช่าระวางกปั่นของลูกค้าทั้งปวงไป สมเด็จพระมหากระษัตราธิราชเจ้ากรุงศรีอยุทธยาผู้ใหญ่พระราชทานดุจในข้อสอง ข้อสาม นั้น

ข้อหนึ่ง ถ้าแลผู้ใดชื่อเปนฝรั่งเศดแลชาติใด ๆ ชื่ออยู่ในบังคับกุมปันหญีเปนความแก่กัน ก็ให้ผู้เปนนายกุมปันหญีในเมืองนั้นแลมีกฎสมเด็จพระมหากระษัตราธิราชเจ้ากรุงฝรั่งษสำหรับตัวนั้น ก็ให้ผู้นั้นบังคับความตามชอบธรรม ถ้าแลฝรั่งเสดผู้ใดซึ่งอยู่ในบังคับกุมปันหญีฟันแทงกันตาย แลข้อสิ่งใดซึ่งต้องอาญา ก็ให้ผู้เปนนายกุมปันหญีจำตัวผู้ร้ายไว้ แลกฎหมายเอาเนื้อความแล้ว แลส่งกฎหมายแลตัวผู้ร้ายไปเมืองฝรั่งเสดให้ลงอาญาตามโทษนั้น

ประการหนึ่ง ถ้าแลฝรั่งเสดแลชาติใดซึ่งอยู่ในบังคับกุมปันหญีเปนความต้องตระทรวงอาญาก็ดี แพ่งก็ดี ต่อฝรั่งเสดแลชาติใด ๆ ซึ่งมิได้อยู่ในบังคับกุมปันหญีก็ดี ถ้าแลฝรั่งเสดแลชาติใด ๆ ซึ่งมิได้อยู่ในบังคับกุมปันหญีเปนความต้องตระทรวงอาญาก็ดี แพ่งก็ดี ด้วยฝรั่งเสดแลชาติใด ๆ ซึ่งอยู่ในบังคับกุมปันหญีนั้น กระลาการข้างกรุงเทพมหานครเปนพนักงานจะพิจารณา แต่ว่ากิจนั้นต้องฝรั่งเสดอยู่ จึงสมเด็จพระมหากระษัตราธิราชเจ้ากรุงศรีอยุทธยาผู้ใหญ่พระราชทานให้ผู้เปนนายกุมปันหญี แลถือกฏหมายสมเด็จพระมหากระษัตราธิราชเจ้ากรุงฝรั่งษผู้ใหญ่สำหรับตัวในตำบลนั้น นั่งด้วย