กระหม่อมให้พระยาศรสำแดงคุมไพร่สองร้อยคนออกมาตั้งอยู่ที่เมืองสงขลา ให้พระยาพิชัยสงครามคุมไพร่สองร้อยคนออกมาอยู่ที่เมืองพัทลุง พระยาวิชิตณรงค์คุมไพร่สองร้อยคนมาตั้งอยู่ที่เมืองนคร พระยากระลาโหมราชเสนาคุมไพร่ห้าร้อยคนมาตั้งอยู่ที่เมืองถลาง แลเกณฑ์ไพร่เมืองพัทลุง เมืองสงขลา ให้ข้าหลวงไปตั้งกำกับต่อเรือที่เมืองสตูน เมืองนคร ข้าหลวงกำกับตั้งต่อเรืออยู่ที่เมืองตรัง ขณะนั้น พระยาศรสำแดงออกมาอยู่ที่เมืองสงขลาปีหนึ่ง ครั้งณปีเถาะ เอกศก ศักราช ๑๑๘๑ ราชการสงบแล้ว พระยาศรสำแดงกลับเข้าไปกรุงเทพมหานคร เมืองสงขลาปรกติอยู่ปีหนึ่ง ๚
๏ณเดือนห้า ปีมโรง โทศก ลุศักราช ๑๑๘๒ บังเกิดความไข้ ผู้คนล้มตายเปนอันมาก สงบความไข้แล้วเป็นสบายปรกติอยู่ปีหนึ่ง ณปีมเสง ตรีนิศก ศักราช ๑๑๘๓ เจ้าพระยานครศรีธรรมราชเข้าไปเฝ้าทูลลอองธุลีพระบาท กราบถวายบังคบทูลพระกรุณาว่า เจ้าพระยาไทรเปนคนดื้อดึง จะเอากิจราชการสิ่งใดก็ไม่ได้ ไม่ฟังบังคับบัญชา จะขอยกทัพไปตีเมืองไทร[1] โปรดเกล้าโปรดกระหม่อมมีตราออกมาเกณฑ์ทัพเมืองนคร เมืองชุมพร ไชยา เมืองสงขลา เมืองพัทลุง ยกไปตีเมืองไทร พระยาไทรพาอพยพหนีลงเรือไป
- ↑ เหตุที่จะตีเมืองไทร ปรากฎในหนังสือจดหมายหลวงอุดมสมบัติ ฉบับพิมพ์ครั้งที่ ๒ ชัดเจน