เจ้าคุณผู้สำเร็จราชการเมืองสงขลากราบบังคมทูลว่า ยังไม่เคยเสด็จมาถึง เสด็จแต่กรมพระราชวังบวรสถานมงคล เสด็จมาประทับที่เมืองสงขลา แล้วเลยลงไปตีเมืองตานี ได้ปืนนางพระยาตานีเข้าไปณกรุงเทพพระมหานครนานแล้ว เกล้ากระหม่อมจำมิได้ แล้วตรัสว่า นี่ข้าอุส่ามาให้ถึง ครั้นทำหนักหนาดังนี้ มาจะเรียกวังสงขลาเสียเถิด แล้วทรงพระสรวล ถามถึงพระครูญาณโมฬีว่า คณะมีอยู่ไหน กราบบังคมทูลว่า อยู่วัดดอนแย้ แล้วถามถึงพระยายะหริ่ง แตง แลพระวิเศษวังษา ผึ้ง ว่า ลูกพระยายะหริ่ง ทอง อยู่ เข้ามาถึงแล้วฤๅ เจ้าคุณ ผู้สำเร็จราชการเมืองสงขลากราบบังคมทูลว่า เข้ามาถึงแล้ว พวกพระยาแขกหัวเมืองก็เข้ามาพร้อมทั้งสิ้น แล้วตรัสถามเมืองพัทลุงแลทเลสาบอยู่ข้างไหน กราบบังคมทูลว่า อยู่ไปข้างปัจจิม แล้วตรัสว่า เรือตกอยู่ข้างหลังมาก ยังมาไม่ถึงพร้อม วันพรุง่นี้เช้า ข้าจะขึ้นไป แล้วเสด็จเข้าที่ประธม เจ้าคุณผู้สำเร็จราชการเมืองสงขลากราบถวายบังคมลากลับมา ทรงประทับอยู่ในนาวาราตรีหนึ่ง ๚
๏รุ่งขึ้นณวันอาทิตย์ เดือนเก้า แรมแปดค่ำ เพลาเช้า เจ้าคุณผู้สำเร็จราชการเมืองสงขลาให้หลวงอนุรักษ์ภูเบศร์ ผู้ช่วยราชการเมืองสงขลา แลนายกล่อม ผู้ว่าราชการเมืองเทพา ยกเครืองเกาเหลาลงไป กับสำรับเจ้าจอมหม่อมข้างใน แลราชการที่อยู่ในเรือพระที่นั้น ๒๐ สำรับ พระนายศรีสรรเพธ[1] ก็ยกเครื่องเกาเหลาเข้าไป
- ↑ คือ เจ้าพระยามหินทรศักดิธำรง
