หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
บทละคอนนี้ขันที่ไม่เป็นภาษา แต่เข้าใจได้ดีว่า ความเป็นอย่างไร ยกตัวอย่างดังตรงว่า "วันหนึ่งพระจึงมะหลึกตึก" นี่ก็เข้าใจได้ว่า คือ "คิดขึ้นมา" ถ้าลองคิดต่อไปตรงว่า "ไม่สบายถ่ายเทมะเหงาเก๋า" ดูก็เข้าใจว่า คงไม่สบายถึงนั่งกอดเข่า ขันเช่นนี้จึงมักจำกันได้
คุณสุวรรณถึงแก่กรรมเมื่อในรัชกาลที่ ๔ จะได้แต่งหนังสือไว้สักกี่เรื่องยังหาทราบไม่ แต่เพลงยาวจดหมายเหตุนี้มีอยู่ในสมุดเล่ม ๑ ซึ่งหอพระสมุดวชิรญาณได้มา จึงคัดมาพิมพ์ในสมุดเล่มนี้เป็นครั้งแรก.
– ๖๖ –