ถ้าท่านอยากไปลอนดอนจากกลาสโกว์ ท่านจะนั่งรถไฟหวานเย็นบริการสังคม ไมล์ละเพนนี คลานไปชั่วโมงละสิบสองไมล์ก็ได้ แต่ท่านก็ไม่ เวลามีค่า ท่านซื้อตั๋วรถด่วน ไมล์ละสองเพนซ์ สี่สิบไมล์ต่อชั่วโมง แน่ล่ะครับ อเมริกันชนเขาชอบจ่ายราคารถด่วนและนั่งความเร็วรถด่วนมากกว่า” พ่อค้าเสรีชาวสกอตไม่รู้จะตอบอย่างไร
การคุ้มครอง เพราะเป็นปัจจัยประดิษฐ์ในการผลิตผู้ผลิต จึงไม่เพียงดูมีประโยชน์กับชนชั้นนายทุนที่ยังไม่พัฒนาสมบูรณ์และยังต้องต่อกรกับระบอบศักดินา แต่ยังสามารถอุ้มชนชั้นนายทุนที่กำลังเติบโตในประเทศที่ไม่รู้จักระบอบศักดินาอย่างอเมริกา แต่ได้พัฒนามาถึงจุดนั้นด้วยความจำเป็นต้องเปลี่ยนผ่านจากเกษตรกรรมมายังอุตสาหกรรม ในสถานการณ์เช่นนี้ อเมริกาตัดสินใจเลือกข้างการคุ้มครอง นับจากการตัดสินใจนั้น อีกยี่สิบกับอีกห้าปีผ่านมาจากตอนที่ผมได้สนทนากับเพื่อนร่วมทาง และหากผมพูดไม่ผิด การคุ้มครองได้ทำภารกิจของมันให้อเมริกาแล้ว และบัดนี้ก็จะกลายเป็นความรำคาญ
ผมมีทัศนะนี้มาเป็นเวลาหนึ่ง ประมาณสองปีก่อน ผมบอกกับชาวอเมริกันผู้หนึ่งที่สนับสนุนการคุ้มครอง “ผมแน่ใจว่าถ้าอเมริกาหันมาทำการค้าเสรี ในสิบปีก็จะเอาชนะอังกฤษในตลาดโลกได้แล้ว”
อย่างดีที่สุด การคุ้มครองเป็นเกลียวตัวหนอน ไม่รู้ว่าจะไปสุดตรงไหน เมื่อคุ้มครองอุตสาหกรรมหนึ่ง ก็ทำร้ายอุตสาหกรรมอื่นไม่ว่าโดยตรงหรือโดยอ้อม เลยต้องคุ้มครองพวกเขาด้วย ทำแบบนี้ก็ทำร้ายอุตสาหกรรมแรกอีก ก็ต้องชดเชย แต่การชดเชยก็มีปฏิกิริยาในสาขาอื่น ๆ ทำให้มีสิทธิขอชดเชย
