หน้า:Karl Marx - Wage Labor and Capital - tr. Harriet E. Lothrop (1902).djvu/84

หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
18
บทนำ

เยอรมนีตะวันออกเฉียงเหนือถ้าไม่ผลิตน้ำตาลบีทหรือกลั่นเหล้ามันฝรั่งก็ทำทั้งสองอย่าง ไม่แปลกใจเลยที่ผลผลิตพวกนี้ท่วมโลกอยู่

นโยบายแบบนี้ ไม่ว่าภายใต้สถานการณ์ใดก็พังพินาศ ในประเทศที่อุตสาหกรรมยังยืนอยู่ได้ในตลาดที่เป็นกลางด้วยแรงงานราคาถูกเป็นหลักก็จะพังสองเท่า ค่าจ้างในเยอรมนีที่ถูกกดไว้เฉียดจุดอดตายแม้ในสภาวะที่ดีที่สุดเพราะมีประชากรเหลือเฟือ (และซึ่งเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว แม้จะมีการย้ายถิ่นออกก็ตาม) จำต้องสูงขึ้นตามสิ่งของจำเป็นที่สูงขึ้นเพราะการคุ้มครอง นักอุตสาหกรรมเยอรมันจะไม่สามารถชดเชยราคาสินค้าที่ย่อยยับด้วยการลดค่าจ้างจากปกติได้อีกต่อไป จากที่ทำอยู่บ่อยครั้ง และจะถูกขับออกจากตลาด ในประเทศเยอรมนี การคุ้มครองกำลังฆ่าห่านที่วางไข่ทองคำ

ฝรั่งเศสก็ประสบผลกระทบจากการคุ้มครอง ระบบในประเทศนั้น กว่าสองร้อยปีที่ครอบงำอย่างมิอาจโต้แย้งได้ แทบกลายเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตของชาติที่ขาดไม่ได้ อย่างไรก็ดี นับวันยิ่งกลายเป็นอุปสรรค การเปลี่ยนแปลงวิธีการผลิตอย่างต่อเนื่องเป็นวาระสำคัญ แต่การคุ้มครองมาขวางคลอง ฐานของกำมะหยี่ไหมเดี๋ยวนี้ทำจากด้ายฝ้ายละเอียด ผู้ผลิตฝรั่งเศสถ้าไม่จ่ายภาษีคุ้มครองก็ต้องทนถูกระบบราชการรังแกไม่รู้จบ เพื่อชดเชยด้วยส่วนต่างระหว่างราคาที่จ่ายกับอากรที่รัฐบาลคืนให้สำหรับการส่งออก อุตสาหกรรมกำมะหยี่จึงย้ายจากลียงไปเครเฟ็ลท์ ที่การคุ้มครองทางภาษีของด้ายฝ้ายละเอียดค่อนข้างต่ำกว่า ดังที่กล่าวไว้ สินค้าส่งออกของฝรั่งเศสส่วนใหญ่เป็นสินค้าฟุ่มเฟือย ซึ่งยังไม่มีใครมีรสนิยมเหนือกว่า ทว่าผู้บริโภคหลักของสินค้าดังกล่าวนั้น ทั่วโลก เป็นนายทุนหน้าใหม่ ผู้ไร้การศึกษา