ผู้สร้างสรรค์:พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว
←รายชื่อ: จ | จอมเกล้าเจ้าอยู่หัว, พระบาทสมเด็จพระ (พ.ศ. 2347–2411) |
พระมหากษัตริย์แห่งกรุงรัตนโกสินทร์ เสวยราชย์ตั้งแต่ พ.ศ. 2394 จนสวรรคต นับเป็นรัชกาลที่ 4 แห่งราชวงศ์จักรี |
งาน
แก้ไข- สถานีย่อย:กฎหมายไทย/รัชกาลที่ 4
- ชุมนุมพระบรมราชาธิบายฯ (2457) (เริ่มดัชนี)
- "ตำนานภาษีอากรบางอย่าง", ใน ลัทธิธรรมเนียมต่าง ๆ ภาคที่ 15 (2466) (ต้นฉบับ)
- "ตำนานภาษีอากรบางอย่าง (ต่อ)", ใน ลัทธิธรรมเนียมต่าง ๆ ภาคที่ 16 (2468) (ต้นฉบับ)
- ไทยสถาปนากษัตริย์เขมร (2505)
- "บทเสภาเจ้าเงาะขับ", ใน บทลครนอก พระราชนิพนธ์รัชกาลที่ 2 รวม 6 เรื่อง ฉบับหอพระสมุดวชิรญาณ (2465) (ต้นฉบับ)
- ประกาศการเสด็จประพาศหัวเมืองชายทเลฝ่ายตวันตกฯ เมื่อปีมแม พ.ศ. 2402 (2462)
- "ปฐมวงษ์", ใน ประชุมพงษาวดาร ภาคที่ 8 (2460)
- พระบรมราชาธิบายและคาถาตำนานพระแก้วมรกฎ (2465) (ต้นฉบับ)
- พระราชประวัติพระบาทสมเด็จพระปิ่นเกล้าเจ้าอยู่หัว (2496) (เริ่มดัชนี)
- พระราชพงษาวดาร ฉบับพระราชหัดถเลขา (2455) (ต้นฉบับ: 1, 2, 3, 4, 5)
งานที่เกี่ยวข้อง
แก้ไข- จดหมายเหตุเมื่อพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวสวรรคต, โดย สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระยาดำรงราชานุภาพ (2472)
- "จดหมายเหตุเรื่องเซอร์แฮรีออด เจ้าเมืองสิงคโปร์ ไปเฝ้าสมเด็จพระเจ้าแผ่นดินสยามในรัชกาลก่อนที่ตำบลหัววานเมื่อเดือนสิงหาคม ค.ศ. 1868 (ปีมะโรง พ.ศ. 2411)", ใน ประชุมพงษาวดาร ภาคที่ 19 (2463)
- จดหมายเหตุเรื่องพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวทรงประชวร, โดย เจ้าพระยามหินทรศักดิ์ธำรง (เพ็ง เพ็ญกุล) (2414)
- "จดหมายเหตุเสด็จหว้ากอ", โดย เจ้าพระยาทิพากรวงศมหาโกษาธิบดี (ขำ บุนนาค), ใน ประชุมพงษาวดาร ภาคที่ 19 (2463)
- "จดหมายเหตุหอสาตราคม", โดย นายเสน่ห์ (หรุ่น ศรีเพ็ญ) และ นายสุจินดา (หรั่ง), ใน ประชุมพงษาวดาร ภาคที่ 19 (2463)
- "เจ้าไวสิรอยเมืองไอกุบโต", ใน หนังสือจดหมายเหตุ เล่มที่ 2 (หลัง) ใบที่ 18 (2409)
- ประวัติสมเด็จเจ้าพระยาบรมมหาศรีสุริยวงศเมื่อก่อนเป็นผู้สำเร็จราชการแผ่นดิน, โดย สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระยาดำรงราชานุภาพ (2472)
- พระราชพงศาวดารกรุงรัตนโกสินทร์ รัชชกาลที่ 4, โดย เจ้าพระยาทิพากรวงศมหาโกษาธิบดี (ขำ บุนนาค) (2477) (ต้นฉบับ)
- พระราชสาส์นในพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวพระราชทานไปยังประเทศอังกฤษ, โดย กรมศิลปากร (2502)
- "พระสยามเทวาธิราช พระเสื้อเมือง พระทรงเมือง ฯลฯ", โดย หม่อมราชวงศ์สุมนชาติ สวัสดิกุล, ใน บันทึกรับสั่งฯ กรมพระยาดำรงราชานุภาพ ประทานหม่อมราชวงศ์สุมนชาติ สวัสดิกุล (2493)
- "เฟี้สคิงและสกันด์คิง", โดย หม่อมราชวงศ์สุมนชาติ สวัสดิกุล, ใน บันทึกรับสั่งฯ กรมพระยาดำรงราชานุภาพ ประทานหม่อมราชวงศ์สุมนชาติ สวัสดิกุล (2493)
- "เรื่องรับเซอร์ยอน เบาริง ราชทูตอังกฤษ", ใน ลัทธิธรรมเนียมต่าง ๆ ภาคที่ 9 (2463) (ต้นฉบับ)
งานที่บุคคลนี้สร้างสรรค์ขึ้น ปัจจุบันเป็นสาธารณสมบัติแล้ว เพราะลิขสิทธิ์ได้หมดอายุตามมาตรา 19 และมาตรา 20 ของพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 ซึ่งระบุว่า
- ถ้ารู้ตัวผู้สร้างสรรค์ ในกรณีที่ผู้สร้างสรรค์เป็นบุคคลธรรมดา
- ลิขสิทธิ์หมดอายุเมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ผู้สร้างสรรค์ถึงแก่ความตาย
- ถ้ามีผู้สร้างสรรค์ร่วม ลิขสิทธิ์หมดอายุ
- เมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ผู้สร้างสรรค์ร่วมคนสุดท้ายถึงแก่ความตาย หรือ
- เมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ได้โฆษณางานนั้นเป็นครั้งแรก ในกรณีที่ไม่เคยโฆษณางานนั้นเลยก่อนที่ผู้สร้างสรรค์ร่วมคนสุดท้ายจะถึงแก่ความตาย
- ถ้ารู้ตัวผู้สร้างสรรค์ ในกรณีที่ผู้สร้างสรรค์เป็นนิติบุคคล หรือถ้าไม่รู้ตัวผู้สร้างสรรค์
- ลิขสิทธิ์หมดอายุเมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ได้สร้างสรรค์งานนั้นขึ้น
- แต่ถ้าได้โฆษณางานนั้นในระหว่าง 50 ปีข้างต้น ลิขสิทธิ์หมดอายุเมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ได้โฆษณางานนั้นเป็นครั้งแรก