ผลต่างระหว่างรุ่นของ "หน้า:ประชุมพงศาวดาร (ภาค ๒๘) - ๒๔๖๖ b.pdf/23"
Bitterschoko (คุย | ส่วนร่วม) ไม่มีความย่อการแก้ไข |
Bitterschoko (คุย | ส่วนร่วม) ไม่มีความย่อการแก้ไข |
||
| เนื้อหาของหน้า (จะถูกรวม): | เนื้อหาของหน้า (จะถูกรวม): | ||
| บรรทัดที่ 1: | บรรทัดที่ 1: | ||
<noinclude>{| |
<noinclude>{| |
||
|- |
|- |
||
|</noinclude>ถึงแก่กรรม จึงให้หาบรรดาญาติพี่น้องมาพร้อมกัน ถามว่า มหะหมัดจะอยู่กับใครดี จึงวางมหะหมัดไว้ท่ามกลาง มหะหมัดก็ลุกขึ้นไปกอดคออับปูมะตะเหล็บ<ref group = "วซ">{{w|en:Abu Talib ibn Abd al-Muttalib|Abu Talib ibn Abd al-Muttalib}}</ref> ผู้เปนลุง อับปูมะตะเหล็บจึงเอาไปเลี้ยงไว้ ครั้นมหะหมัดเจริญวัยได้อายุ ๑๕ ปี อาตะดา ผู้เปนอาหญิง ไปหาลุงว่า มหะหมัดเติบใหญ่แล้ว จะคิดอ่านอย่างไรดี ให้มีภรรยาเสียเถิดฤๅ ครั้นจะให้มีภรรยา ก็ยังหามีทรัพย์สินอะไรไม่ จึงให้ไปรับจ้างดาดะชะ ผู้เปนหญิงหม้าย เปนคนมั่งมี ค้าอูฐ ครั้นดาดะชะเห็นมหะหมัด ก็จิตร์รักใคร่ แล้วก็เปิดเต้าเหร็ด คือ คัมภีร์พวกยูดาย ดู เห็นว่า มหะหมัดนี้และจะเปนครูสอนสาสนาในประเทศอาหรับ ด้วยเห็นมีเมฆคุมตัวมหะหมัดอยู่ ดาดะชะจึงว่า ให้คอยท่าพ่อค้าอูฐเขามาอิกทีเถิด แล้วจึงสั่งให้พาตัวมหะหมัดมาดูว่า จะทำการได้ฤๅไม่ได้ อาจึงพามหะหมัดมาให้แก่หญิงหม้าย มหะหมัดจึงอยู่กับหญิงหม้ายได้ ๗ วัน จะเดิรไปไหนก็หอมเนื้อไม้ไปที่นั่น ครั้นอยู่ได้ ๗ วันแล้ว จึงส่งคืนไปหาอา ครั้นอยู่มา พ่อค้าอูฐก็กลับมา หญิงหม้ายจึงให้คนไปบอกมหะหมัดว่า พ่อค้าอูฐกลับมาแล้ว จะรับจ้างก็มาเถิด อาก็ส่งมหะหมัดมาให้หญิงหม้าย ๆ จึงเตรียมการจะให้เปนลูกจ้างไปค้าณเมืองส่ำ แต่บรรดาคนที่รับจ้างเหล่านั้นมีญาติพี่น้องมาเยี่ยมเยียน แต่มหะหมัดหามีพี่น้องผู้ใดมาเยี่ยมเยียนไม่ อารู้ดังนั้นแล้วก็ร้องไห้ ฝ่ายหญิงหม้ายจึงให้ผ้าทองสองผืน ผ้านุ่งผืน ๑ ผ้าห่มผืน ๑{{วว}}<noinclude> |
|</noinclude>ถึงแก่กรรม จึงให้หาบรรดาญาติพี่น้องมาพร้อมกัน ถามว่า มหะหมัดจะอยู่กับใครดี จึงวางมหะหมัดไว้ท่ามกลาง มหะหมัดก็ลุกขึ้นไปกอดคออับปูมะตะเหล็บ<ref group = "วซ">{{w|en:Abu Talib ibn Abd al-Muttalib|Abu Talib ibn Abd al-Muttalib}}</ref> ผู้เปนลุง อับปูมะตะเหล็บจึงเอาไปเลี้ยงไว้ ครั้นมหะหมัดเจริญวัยได้อายุ ๑๕ ปี อาตะดา ผู้เปนอาหญิง ไปหาลุงว่า มหะหมัดเติบใหญ่แล้ว จะคิดอ่านอย่างไรดี ให้มีภรรยาเสียเถิดฤๅ ครั้นจะให้มีภรรยา ก็ยังหามีทรัพย์สินอะไรไม่ จึงให้ไปรับจ้างดาดะชะ<ref group = "วซ" name = "ดดช">{{w|en:Khadija bint Khuwaylid|Khadija bint Khuwaylid}}</ref> ผู้เปนหญิงหม้าย เปนคนมั่งมี ค้าอูฐ ครั้นดาดะชะเห็นมหะหมัด ก็จิตร์รักใคร่ แล้วก็เปิดเต้าเหร็ด คือ คัมภีร์พวกยูดาย ดู เห็นว่า มหะหมัดนี้และจะเปนครูสอนสาสนาในประเทศอาหรับ ด้วยเห็นมีเมฆคุมตัวมหะหมัดอยู่ ดาดะชะจึงว่า ให้คอยท่าพ่อค้าอูฐเขามาอิกทีเถิด แล้วจึงสั่งให้พาตัวมหะหมัดมาดูว่า จะทำการได้ฤๅไม่ได้ อาจึงพามหะหมัดมาให้แก่หญิงหม้าย มหะหมัดจึงอยู่กับหญิงหม้ายได้ ๗ วัน จะเดิรไปไหนก็หอมเนื้อไม้ไปที่นั่น ครั้นอยู่ได้ ๗ วันแล้ว จึงส่งคืนไปหาอา ครั้นอยู่มา พ่อค้าอูฐก็กลับมา หญิงหม้ายจึงให้คนไปบอกมหะหมัดว่า พ่อค้าอูฐกลับมาแล้ว จะรับจ้างก็มาเถิด อาก็ส่งมหะหมัดมาให้หญิงหม้าย ๆ จึงเตรียมการจะให้เปนลูกจ้างไปค้าณเมืองส่ำ แต่บรรดาคนที่รับจ้างเหล่านั้นมีญาติพี่น้องมาเยี่ยมเยียน แต่มหะหมัดหามีพี่น้องผู้ใดมาเยี่ยมเยียนไม่ อารู้ดังนั้นแล้วก็ร้องไห้ ฝ่ายหญิงหม้ายจึงให้ผ้าทองสองผืน ผ้านุ่งผืน ๑ ผ้าห่มผืน ๑{{วว}}<noinclude> |
||
|- |
|- |
||
|}</noinclude> |
|}</noinclude> |
||