ผลต่างระหว่างรุ่นของ "หน้า:ประชุมพงศาวดาร (ภาค ๑๔) - ๒๔๗๒ a.pdf/36"

Bitterschoko (คุย | ส่วนร่วม)
 
Bitterschoko (คุย | ส่วนร่วม)
ไม่มีความย่อการแก้ไข
เนื้อหาของหน้า (จะถูกรวม):เนื้อหาของหน้า (จะถูกรวม):
บรรทัดที่ 1: บรรทัดที่ 1:
แล้วถามมหาหม่องต่องว่า พระเคราะห์ทั้งเก้า ดาวนักขัตฤกษ์ วิเศษดาราในอากาศนั้น เดิรสูงต่ำเพียงใด เขาพระสุเมรุนั้นเล็กใหญ่ จมลงไปในน้ำ และสูงขึ้นไปโดยอากาศมากน้อยเท่าใด มหาหม่องต่องว่า จะไปดูหนังสือก่อน เจ้าอังวะจึงว่า บวชเอาแต่กินแล้วนอนหลับตา หารู้จักอะไรไม่ ได้เป็นอาจารย์ขึ้นทั้งนี้เพราะมีลางนิมิตรต้องนาม ข้อความอันใดซึ่งถามมหาหม่องต่องว่าตามไปนั้น เจ้าอังวะว่า รู้แต่พลอย ๆ ผสม เอาจริงไม่ได้ ลางทีถามไป มหาหม่องต่องไม่ตาม ติว่า พูดเปล่า ไม่เอาการ ดีแต่ขัด ขับเสียจากวัง
<noinclude>{|

|-
{{พลป|o}}ประโดงครองราชสมบัติได้ ๒ ปี แล้วให้อินแซะยกกองทัพไปตีเมืองตะระเขิ่ง ได้พระพุทธรูปหล่อด้วยสัมฤทธิ์ หน้าตัก ๘ ศอก มาประดิษฐานตำบลดอนหนองแตกแซรา สร้างเป็นอารามใหญ่ ๚
|</noinclude>แล้วถามมหาหม่องต่องว่า พระเคราะห์ทั้งเก้า ดาวนักขัตฤกษ์ วิเศษดาราในอากาศนั้น เดิรสูงต่ำเพียงใด เขาพระสุเมรุนั้นเล็กใหญ่ จมลงไปในน้ำ และสูงขึ้นไปโดยอากาศมากน้อยเท่าใด มหาหม่องต่องว่า จะไปดูหนังสือก่อน เจ้าอังวะจึงว่า บวชเอาแต่กินแล้วนอนหลับตา หารู้จักอะไรไม่ ได้เป็นอาจารย์ขึ้นทั้งนี้เพราะมีลางนิมิตรต้องนาม ข้อความอันใดซึ่งถามมหาหม่องต่องว่าตามไปนั้น เจ้าอังวะว่า รู้แต่พลอย ๆ ผสม เอาจริงไม่ได้ ลางทีถามไป มหาหม่องต่องไม่ตาม ติว่า พูดเปล่า ไม่เอาการ ดีแต่ขัด ขับเสียจากวัง

|-
{{พลป|o}}ประโดงได้เป็นเจ้าเมืองอังวะตั้งแต่ศักราช ๑๑๔๔ ปีขาลนักษัตร จัตวาศก อยู่ปีหนึ่งแล้วยกขึ้นไปอยู่เมืองเชียงใหม่ ๚
|{{พลป|o2}}ประโดงครองราชสมบัติได้ ๒ ปี แล้วให้อินแซะยกกองทัพไปตีเมืองตะระเขิ่ง ได้พระพุทธรูปหล่อด้วยสัมฤทธิ์ หน้าตัก ๘ ศอก มาประดิษฐานตำบลดอนหนองแตกแซรา สร้างเป็นอารามใหญ่ ๚

|-
{{พลป|o}}ครั้นถึงจุลศักราช ๑๑๔๗ ปีมะเส็งนักษัตร สัปตศก เจ้าอังวะให้เกณฑ์กองทัพยกเข้ามารบพุ่งกรุงศรีอยุธยา บรรดาไทยที่มีในอังวะให้กวาดเอามาตาม ตัวมหาโคติดมาด้วย ได้บอกป่วยแวะเข้าอยู่ณวัดพระครูเมืองจิตตอง ๆ ว่า กองทัพเจ้าอังวะยกไปไม่ช้าเดือนหนึ่งเศษก็จะกลับมาดอก อุบาสกอย่าไปเลย ครั้นถึงเดือนห้า เจ้าอังวะแตกกลับออกไป อยู่ได้ ๒ ปี กระทำการฉลองวัดพระพุทธรูปสำริดใหญ่ ๚
|{{พลป|o2}}ประโดงได้เป็นเจ้าเมืองอังวะตั้งแต่ศักราช ๑๑๔๔ ปีขาลนักษัตร จัตวาศก อยู่ปีหนึ่งแล้วยกขึ้นไปอยู่เมืองเชียงใหม่ ๚

|-
{{พลป|o}}ครั้นถึงจุลศักราช ๑๑๕๕ ปีฉลูนักษัตร เบญจศก ยกขึ้นไปตั้งอยู่ณแมงกอม สร้างพระเจดีย์ใหญ่ ในปีนั้น กามะสะแข่งกับมหาหม่อง
|{{พลป|o2}}ครั้นถึงจุลศักราช ๑๑๔๗ ปีมะเส็งนักษัตร สัปตศก เจ้าอังวะให้เกณฑ์กองทัพยกเข้ามารบพุ่งกรุงศรีอยุธยา บรรดาไทยที่มีในอังวะให้กวาดเอามาตาม ตัวมหาโคติดมาด้วย ได้บอกป่วยแวะเข้าอยู่ณวัดพระครูเมืองจิตตอง ๆ ว่า กองทัพเจ้าอังวะยกไปไม่ช้าเดือนหนึ่งเศษก็จะกลับมาดอก อุบาสกอย่าไปเลย ครั้นถึงเดือนห้า เจ้าอังวะแตกกลับออกไป อยู่ได้ ๒ ปี กระทำการฉลองวัดพระพุทธรูปสำริดใหญ่ ๚
|-
|{{พลป|o2}}ครั้นถึงจุลศักราช ๑๑๕๕ ปีฉลูนักษัตร เบญจศก ยกขึ้นไปตั้งอยู่ณแมงกอม สร้างพระเจดีย์ใหญ่ ในปีนั้น กามะสะแข่งกับมหาหม่อง<noinclude>
|-
|}</noinclude>