ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ผู้รู้ดีเป็นผู้เจริญ"

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
Passawuth (คุย | ส่วนร่วม)
เปลี่ยน หมวดหมู่:กาพย์ยานี → หมวดหมู่:กาพย์ยานี ๑๑ ด้วยสคริปต์จัดให้)
Passawuth (คุย | ส่วนร่วม)
บรรทัดที่ 1:
{{TextQuality|2575%}}{{หัวเรื่อง
| title = ผู้รู้ดีเป็นผู้เจริญ
| author = พระยาอุปกิตศิลปสาร
บรรทัดที่ 7:
บทร้อยกรอง'''ผู้รู้ดีเป็นผู้เจริญ''' นำด้วยโคลงสี่สุภาพ ๑ บท และตามด้วยกาพย์ยานี ๑๑ อีก ๗ บท
 
:{{spaces|5}}มวลมนุษย์ผู้เปรื่อง
<!-- :{{spaces|5}}วิชาเหมือนสินค้า
:ปรีชา เชี่ยวแฮ
:อันมีค่าอยู่เมืองไกล
:เพราะใคร่ใฝ่ศึกษา
:ต้องยากลำบากไป
:สิ่งรู้
:จึงจะได้สินค้ามา
:รู้กิจผิดชอบหา
:จงตั้งเอากายเจ้า
:เหตุสอด ส่องนา
:เป็นสำเภาอันโสภา
:นี่แหละบุคคลผู้
:ความเพียรเป็นโยธา
:เพียบด้วยความเจริญ
:แขนซ้ายขวาเป็นเสาใบ
 
:นิ้วเป็นสายระนาง
 
:สองเท้าต่างสมอใหญ่
:{{spaces|5}}มวลผู้ชูปรีชา
:ปากเป็นนายงานไป
:เสาะวิทยาไม่ห่างเหิน
:อัชฌาสัยเป็นเสบียง
:ผิดชอบกอบไม่เกิน
:สติเป็นหางเสือ
:รู้ดำเนินตามเหตุผล
:ถือท้ายเรือไว้ให้เที่ยง
 
:ถือไว้อย่าให้เอียง
:{{spaces|5}}ชื่อว่าปรีชาดี
:ตัดแล่นเลี่ยงข้ามคงคา
:ผิดชอบมีพิจารณ์ยล
:ปัญญาเป็นกล้องแกล้ว
:ผู้นั้นจักพลันดล
:ส่องดูแถวแนวหินผา
:พิพัฒน์พ้นจักพรรณนา
:เจ้าจงเอาหูตา
 
:เป็นล้าต้าฟังดูลม
:{{spaces|5}}ควรเราผู้เยาว์วัย
:ขึ้เกียจคือปลาร้าย
:จงใฝ่ใจการศึกษา
:จะทำลายให้เรือจม
:อบรมบ่มวิทยา
:เอาใจเป็นปืนคม
:ปรุงปรีชาให้เชี่ยวชาญ
:ยิงระดมให้จมไป
 
:จึงจะได้สินค้ามา
:{{spaces|5}}ขั้นนี้จักชี้ว่า
:คือวิชาอันพิสมัย
:มีปัญญาไม่สมฐาน
:จงหมั่นมั่นหมายใจ
:ต้องหัดดัดสันดาน
:อย่าได้คร้านการวิชา -->
:กอบวิจารณ์ใช้ปัญญา
 
:{{spaces|5}}สังเกตตามเหตุผล
:ผิดชอบยลด้วยปรีชา
:ดังนี้จึงชี้ว่า
:มีปัญญาอย่างเพียบเพ็ญ
 
:{{spaces|5}}มีดพร้าถาหินให้
:มีดคมได้มิยากเย็น
:ถ้าใ้ช้มีดไม่เป็น
:ฟันคนเล่นโทษมหันต์
 
:{{spaces|5}}เมื่อใดใช้มีดเป็น
:กอบกิจเห็นคุณอนันต์
:ปัญญากล่าวมานั้น
:เปรียบได้กันกับศัสตรา่
 
[[หมวดหมู่:วรรณคดี]]