|
อยู่อาไศรย ฤๅใช้เปนที่อยู่อาไศรย แลว่าทั่วไปบรรดาที่อยู่อาไศรยของคน จะเปนของตนก็ดี ของผู้อื่นก็ดี จะต้องมีโทษถึงประหารชีวิต
ข้อ ๑๒ อันโทษทั้งหลาย ที่ว่าไว้ว่า จะมีแก่ผู้กระทำผิดเหล่านั้น ตามที่พิจารณาได้ความจริงแล้วนั้น เมื่อศาลเห็นว่า มีเหตุการอันควรลดหย่อนผ่อนโทษให้เบาลงแก่ผู้ต้องหาโทษนั้นแล้ว จะต้องแก้ไขตามความที่ว่าต่อไปนี้ คือ ถ้าโทษว่าไว้ ถึงประหารชีวิตแล้ว ศาลจะต้องว่าโทษจำคุก ทำการหนักไม่มีกำหนดพ้นโทษ ฤๅว่าโทษจำคุกทำการหนัก มีกำหนดเวลาพ้นโทษก็ได้ ถ้าเปนการว่าโทษจำคุก มีกำหนดเวลาพ้นโทษแล้ว จะต้องว่า โทษจำ ๕ ปีเปนอย่างต่ำ แลจำ ๒๐ ปีเปนอย่างสูง ตามกำหนดเวลาในระยะนั้น สุดแต่ศาลจะเห็นสมควร  แจ้งความกรมยุทธนาธิการ
วันที่ ๓๐ พฤษภาคม รัตนโกสินทร์ศ๒ก๗ ๑๑๓
ด้วยนายร้อยตรี (ขำ) กองทหารราบนอกรักษาพระบรมมหาราชวัง ถึงแก่กรรมวันที่ ๑๓ พฤษภาคม ร,ศ, ๑๑๓ เดิมนายร้อยตรี (ขำ) นี้เปนบุตรหมื่นจ่า (เสม) ในกรมช่างทหารในซ้าย ได้เข้ารับราชการเปนทหารในกองทหารราบ |
นอก รักษาพระบรมมหาราชวัง เมื่อรัตนโกสินทร์ศก ๑๐๒ แล้วได้รับยศเปนที่จ่านายสิบรักษาอาวุธ ในกองทหารนั้น ณ รัตนโกสินทร์ศก ๑๐๔ ได้ขึ้นไปราชการทัพกับพระเจ้าน้องยาเธอ กรมหมื่นประจักษ์ศิลปาคม ณ เมืองหนองคาย ครั้นรัตนโกสินทร์ศก ๑๐๖ กลับลงมากรุงเทพฯ คงรับราชการอยู่ตามตำแหน่งเดิม ครั้น ณ วันที่ ๑๕ ตุลาคม ร,ศ, ๑๑๑ ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ พระราชทานสัญญาบัตร เปนนายร้อยตรีทหารบก คงรับราชการอยู่ในกองทหารนั้น เมื่อเดือนสิงหาคม ศ๒ก๖ ๑๑๒ นายร้อยตรี (ขำ) ป่วยเปนลมบาทจิตร เสียจริตไป ได้ขออนุญาตลาออกไปรักษาตัวอยู่ที่บ้าน ได้หาหมอชะเลยศักดิ์รักษา อาการที่แต่ทรงกับทรุดลง ครั้นถึงวันที่ ๑๒ พฤษภาคม ร,ศ, ๑๑๓ อาการป่วยนั้นมากขึ้น หมอชะเลยศักดิ์ได้ประกอบยาให้รับประทาน อาการหาคลายไม่ รุ่งขึ้นวันที่ ๑๓ พฤษภาคม ร,ศ, ๑๑๓ เวลา ๖ ทุ่มเศษ นายร้อยตรี (ขำ) ถึงแก่กรรม อายุได้ ๓๙ ปี ข่าวตายในกรุง
นายร้อยตรีนายขำ ป่วยเปนโรคลมบาทจิตร ถึงแก่กรรมเมื่อวันที่ ๑๓ พฤษภาคม ๑๑๓ พระราชทานน้ำอาบศพหีบเชิงชายเปนเกียรติยศ อิ่มภรรยาจัดการศพ
|
หน้า:ข้อบังคับสำหรับกระบวนพิจารณาฯ พระยอดเมืองขวาง (ร.ศ. ๑๑๓ พ.ศ. ๒๔๓๗).pdf/4
หน้านี้ได้ตรวจสอบแล้ว
๙๐
เล่ม ๑๑
ราชกิจจานุเบกษา
