หน้านี้ยังไม่ได้พิสูจน์อักษร
๒๖
จนเติบใหญ่ใม่จางใม่บางเบา ผู้ใดลืมพระคุณกรุณา พวกเราใม่คบค้าดูหน้าเขา คนเช่นนั้นเปนสัตว์จะกัดเรา ถ้าขืนเข้าใกล้มันอันตราย อันพวกเรารักเจ้าชีวิตมั่น ยอมสละชีวันทูลถวาย รักษาชาติสาสนากว่าจะตาย เปนผู้ชายชาติไทยไม่ลืมเอย ฯ
บทร้องสำหรับนักเรียนราชวิทยาลัย
ขึ้นพลับพลา ๏ ข้าเจ้าเหล่านักเรียนทั้งน้อยใหญ่ ราชวิทยาลัยข้าในหลวง กตัญญูผั่งจิตต์ติดแดดวง ภักดีหน่วงเหนี่ยวใจใม่จืดจาง แม้ผู้ใดลืมพระคุณกรุณา ใม่คบค้าคนเช่นนี้ตีตนต่าง ใม่ขอชวนเข้าใกล้ให้ร่วมทาง ขอแต่ร้างเริดพ้นจากคนพาล ขอสนองบาทบงสุ์องค์พระราม ผู้ผดุงกรุงสยามอันไพศาล ถวายชีวิตไว้รับใช้งาน เปนข้าเบื้องบทมาลย์จนวันตาย ฯ
บทสรรเสริญพระบารมี
ได้ทรงแก้ไขเพิ่มเติมบทของเดิม
๏ ข้าวระพุทธเจ้า เอามะโนและศิระกราน นบ
