จึงสอบสวนเหตุผลในการฝังพระเขนยและเหตุผลเกี่ยวแก่หัวกระสุนของกลาง ก็ได้ความเพียงเลา ๆ ว่า เห็นไม่สำคัญ หามีใครมีเจตนาที่จะทำลายพยานหลักฐานอะไรไม่ เมื่อมาพิจารณาดูเหตุต่าง ๆ ประกอบกัน เท่าที่ทางการปฏิบัติเกี่ยวแก่กรณีนี้ตลอดมา ก็น่าจะให้คิดว่า ไม่สำคัญ เพราะจุดมุ่งอยู่ที่ว่า เป็นกรณีอุบัติเหตุหรือยิงพระองค์เอง หาเกี่ยวแก่การที่จะพิสูจน์ก้าวไปถึงว่าอาจมีผู้ลอบปลงพระชนม์ไม่ หากมาชั้นพนักงานสอบสวนนี้ต่างหากที่มีการสอบสวนค้นคว้ารวมถึงกรณีที่อาจถูกลอบปลงพระชนม์ขึ้น หัวกระสุนและพระเขนยดังกล่าวจึงตกเป็นวัตถุพยานชนิดหนึ่งที่จะเป็นทางพิสูจน์ข้อเท็จจริงต่อไป ในเรื่องหัวกระสุนของกลางนี้ แม้กรรมการศาลกลางเมืองและท่านนายแพทย์บางท่านที่ได้พบเห็น ทำให้ท่านปลาดใจตั้งแต่แรกเห็นแล้วว่า หัวกระสุนของกลางนั้นมีรอยบุบน้อย ซึ่งไม่น่าจะเป็นเช่นนั้น
ที่จริง กรณียุ่งยากทั้งหลายแหล่ที่เกิดขึ้นนี้ ถ้าการชันสูตรพระบรมศพในเบื้องต้นได้กระทำกันให้ละเอียดสักเล็กน้อย คือ เพียงแต่ให้ตรวจดูพระเขนยที่นำไปฝังว่า มีรอยกระสุน แล้วรีบจัดการหากระสุนนั้นในพระที่นำมาพิสูจน์กับปืนของกลาง ก็จะปรากฏว่า เป็นหัวกระสุนที่ยิงจากปืนของกลางใช่หรือไม่ ถ้าไม่ใช่ ก็พอเข้าใจใกล้ในทางลอบปลงพระชนม์ แต่หากระทำกันให้ปรากฏชัดในเวลาอันควรไม่ เรื่องจึงกลับมาสู่หน้าที่ของพนักงานสอบสวนนี้ที่จะต้องหาเหตุผลมาพิจารณา
พนักงานสอบสวนจึงสอบสวนเจ้าหน้าที่ผู้ที่ใช้อาวุธและกระสุน
