หน้า:คำพิพากษาฯ รัชกาลที่ 8 - ๒๔๙๘.pdf/50

หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
(๓๔)

แก่ข้าพเจ้าว่า ใคร่พบข้าพเจ้า จะเล่าอะไรให้ฟังเกี่ยวแก่กรณีสวรรคต แต่ก็เห็นจะไม่สู้เป็นประโยชน์อะไร ข้าพเจ้าเรียนท่านว่า ท่านอาจเห็นไม่มีประโยชน์นักก็ได้ แต่ผมอาจเห็นประโยชน์ จึงขอความกรุณาให้ท่านเล่า ท่านก็เล่าให้ข้าพเจ้าฟังเกี่ยวแก่นายร้อยตรี กรี เล่าเรื่องนายสี่ หรือชูรัตน์ ซึ่งเคยมีผู้จ้างให้ปลงพระชนม์ ข้าพเจ้าจึงเรียนท่านว่า ท่านไม่บอกแต่แรก ถ้าข้าพเจ้าไม่พบท่าน มิได้ทราบเรื่องหรือ ท่านว่า ท่านคิดว่า อาจไม่ต้องการ เมื่อข้าพเจ้าทราบความ เห็นว่า เป็นประโยชน์แก่คดี จึงทำการสอบสวนพยานชุดนี้

มีอีกบางอย่างที่ควรจะเล่าสู่กันฟัง คือ ตอนที่จะตัดสินเชิญพลเรือตรี กระแสฯ มาสอบสวนเพื่อพิสูจน์ สังเกตดูกิริยาอาการความเป็นไปของพยานระหว่างนายตี๋ นางทองใบ และพลเรือตรี กระแสฯ ในเมื่อแรกที่คนทั้ง ๓ พบกัน ดูท่าที่ว่ะจแสดงต่อกันฉันใด จึงให้นายตี๋นั่งอยู่ที่ม้านั่งตรงข้างบันไดขึ้นบนที่ทำการ นางทองใบนั่งในห้องสอบสวน โดยที่พนักงานสอบสวนไม่บอกความประสงค์แก่นายตี๋และนางทองใบ เมื่อพลเรือตรี กระแสฯ ขึ้นมา พอเห็นนายตี๋ สังเกตสีหน้าไม่ดี ถามนายตี๋ว่า ตี๋มาด้วยหรือ นายตี๋ตอบทันทีเป็นเชิงต่อว่าว่า ต้องลำบากเพราะเรื่องที่บ้านเจ้าคุณ ผมเคยเตือนเจ้าคุณ เจ้าหน้าที่เขาทราบ ผมก็ถูกเรียกมาให้การ พลเรือตรี กระแสฯ หาได้พูดจาโต้ตอบนายตี๋ประการใดไม่ ข้าพเจ้าเชิญไปนั่งห้องสอบสวน ก็พบนางทองใบนั่งอยู่ มิได้ทักทายประการใด สังเกตได้ว่า พลเรือตรี กระแสฯ มีอาการร้อนจัด เมล็ดเหงื่อ