หน้า:คำพิพากษาฯ รัชกาลที่ 8 - ๒๔๙๘.pdf/55

๓๙

พิพากษาได้เป็นไปด้วยความรอบคอบที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ ศาลอุทธรณ์ตระหนักดีว่าคดีนี้สืบอนุสนธิมาจากการสูญเสียพระชนมชีพของพระมหากษัตริย์อันเป็นที่เคารพสักการะ คือพระบาทสมเด็จพระปรเมนทรมหาอานันทมหิดล โดยพระองค์ต้องกระสุนปืนเสด็จสวรรคตปัจจุบันทันด่วน อันยังให้เกิดความวิปโยคโศกเศร้าอาดูรอย่างสุดซึ้งแก่ปวงพศกนิกรผู้มีความจงรักภักดีทุกทั่วหน้า เพราะฉะนั้นคดีจึงย่อมอยู่ในความสนใจของประชาชนว่ากรณีมีข้อเท็จจริงเป็นฉันใด ทั้งที่คณะผู้พิพากษาศาลอุทธรณ์ได้วางมือเรื่องอื่นเสียสิ้น และขมักเขม้นที่จะให้เสร็จมิชักช้า แต่ก็ไม่สามารถจะลุล่วงไปโดยพลันทันประสงค์ ด้วยว่ากรณีเกิดในพระที่นั่งระโหฐานในพระบรมมหาราชวัง และอยู่ภายใต้บังคับที่จะต้องกระทำตามขัติยะราชประเพณี หลักฐานใดอันควรได้ไว้แต่ต้นมือในเวลากระชั้นชิด ก็กลับเป็นว่าหลักฐานนั้นหลาย ๆ อย่างไม่มีหวังที่จะพบในท้องสำนวน ดังนั้นการสืบสวนและสอบสวนเพื่อให้ได้มาซึ่งเหตุผลแวดล้อมกรณีก็ต้องใช้เวลาถึง ๒ ปีเศษ อัยยการจึงสามารถยื่นฟ้องต่อศาลอาญา และศาลอาญาก็ได้ใช้เวลาพิจารณาอยู่เกือบ ๓ ปี จึงเสร็จ หลังจากศาลอาญาได้ฟังคู่ความแถลงการเปิดสำนวนแล้ว ๔ เดือน จึงพิพากษายืดยาวถึง ๒๑๔ กระดาษพิมพ์ พนักงานอัยยการโจทก์ และนายชิต สิงหเสนี จำเลยที่ ๒ ไม่พอใจคำพิพากษานั้น ต่างก็ได้อุทธรณ์คัดค้านคำพิพากษาทั้งสองฝ่าย รวมทั้งแก้อุทธรณ์และแถลงการณ์