หน้า:คำพิพากษาฯ รัชกาลที่ 8 - ๒๔๙๘.pdf/624

หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๕๗๑

พระชนม์ที่บ้านพลเรือตรี กระแส ปวาหะนาวิน ศรยุทธเสนี ตามคำให้การยืนยันของนายตี๋ ศรีสุวรรณ พยานสำคัญของโจทก์นั้น ที่จริง นายตี๋ ศรีสุวรรณ พยานโจทก์ ก็ให้การตรงไปตรงมา มิได้มีข้อแตกต่างขัดแย้งกับพยานปากใด ศาลล่างทั้งสองอ้างเหตุสงสัยในเหตุผลที่หยุมหยิมจนเกินไป ดังที่โจทก์ได้เรียนไว้ในฎีกาแล้ว จึงไม่ขอเรียนซ้ำอีก เพียงแต่ขอเรียนย้ำว่า โจทก์เชื่อในความบริสุทธิของพนักงานสอบสวน ซึ่งมี พล.ต.ท. พระพินิจชนคดี เป็นหัวหน้า และนายชวน จนิษฐ ขุนเทพประสิทธิ์ พยาน ซึ่งเป็นข้าราชการชั้นผู้ใหญ่ อยู่เป็นอย่างมาก และเหตุการณ์แวดล้อมบ่งชัดว่า หากนายตี๋ ศรีสุวรรณ ให้การเท็จ มิใช่ความจริงแล้ว ย่อมไม่พ้นที่ พล.ต.ท. พระพินิจชนคดี นายชวน จนิษฐ และขุนเทพประสิทธิ์ จะต้องเป็นผู้เสี้ยมสอนแนะนำอย่างแน่นอน เพราะลำพังนายตี๋ ศรีสุวรรณ ไม่อาจที่จะล่วงรู้เหตุการณ์ตอนที่ล้นเกล้าล้นกระหม่อมรับสั่งกับหม่อมราชวงศ์สุมนชาติว่า จะสละราชสมบัติให้ในหลวงองค์ปัจจุบัน แล้วพระองค์จะสมัครเป็นผู้แทนเพื่อทรงรับตำแหน่งนายกได้

ข้อ ๔. ข้อต่อสู้ของจำเลยเป็นไปในทำนองว่า การสอบสวนและการดำเนินคดีนี้เป็นไปโดยไม่ชอบ และเป็นเรื่องที่นักการเมืองถือโอกาสเอากรณีสวรรคตนี้มาเล่นเป็นการเมืองใส่ร้ายนายปรีดี พนมยงค์ และพวกจำเลยในคดีนี้ โจทก์จึงขอเรียนเพิ่มเติมเพื่อให้เห็นชัดแจ้งว่า การต่อสู้ของจำเลยเป็นไปในรูปโฆษณาชวนเชื่อเพื่อกลบเกลื่อน