หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
(๙)
เดือน ๔ แรม ๖ ค่ำ ปีจอ พ.ศ. ๒๓๖๙ แต่เจ้าราชวงศหารออยู่ต่อสู้ไม่ พอรู้ว่า กองทัพกรุงเทพฯ ยกขึ้นไปถึงท่าเรือพระพุทธบาท ก็รีบถอยหนีกลับไปเมืองนครราชสิมา กรมพระราชวังบวรฯ จึงเสด็จไปตั้งรักษาเมืองสระบุรีรอกำลังที่จะยกเปนกองทัพใหญ่ขึ้นไปตีเมืองเวียงจันท์อยู่ณที่นั้น[1] ฝ่ายเจ้าอนุวงศ เมื่อตั้งอยู่ณเมืองนครราชสิมา ให้กวาดต้อนครอบครัวชาวเมืองนครราชสิมาส่งขึ้นไปเมืองเวียงจันท์ ครั้งนั้น เพอิญคุณหญิงโม้ ภรรยาพระปลัดเมืองนครราชสิมา ถูกกวาดต้อนไปด้วย คุณหญิงโม้มีสติปัญญาสามารถ คิดกลอุบายวิงวอนผ่อนผัดให้ควบคุมไปช้า ๆ รอพวกครัวที่ถูกกวาดค้อนไปทันกันที่ทุ่งสัมริด พอเห็นว่า มีกำลังมากกว่าพวกที่ควบคุม ก็ช่วยกันทั้งชายหญิงเข้าแย่งศัสตราวุธของข้าศึก ต่อสู้ฆ่า
- ↑ ในหนังสือพระราชพงศาวดารของเจ้าพระยาทิพากรวงศว่า กรมพระราชวังบวรฯ ตั้งประชุมพลที่ท่าเรือพระพุทธบาท แต่ได้ความในโคลงนิราสอีกเรื่องหนึ่งว่า ตั้งที่เมืองสระบุรี
