หน้า:จมห ปราบขบถเวียงจันทน์ - ๒๔๖๙.pdf/47

หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๑๙

แต่อ้ายทิดดาป่วย หาได้ไปไม่ ครั้นถึงเมืองกาฬสินธุ์ณเดือน ๑๒ ข้างขึ้น ข้าพเจ้ากับนายหมวดไปสืบหาตัวอ้ายทิดชาติชาตรี เลขโคราชซึ่งหนีขึ้นไปอยู่กาฬสินธุ์ หาพบตัวไม่ ได้ความว่า อ้ายทิดชาติได้หนีขึ้นไปอยู่เวียงจันท์แต่ณปีระกา สัปตศก พระสุริยภักดี ข้าหลวงมีชื่อ อยู่ณเมืองกาฬสินธุ์ นายหมวดกับข้าพเจ้าอยู่ที่โรงหลวงศรีสุนทร ข้าหลวงวังหน้า ข้าพเจ้าเห็นไพร่พลเมืองกาฬสินธุ์มีอยู่ประมาณ ๑๐๐ ครัว แต่เรือนร้างมีอยู่ประมาณ ๑๐๐ เศษ ข้าพเจ้าถาม ชาวบ้านบอกข้าพเจ้าว่า ที่เรือนร้างนั้น เจ้าของเรือนพาครัวยกขึ้นไปอยู่เมืองสกลนครหลายปีแล้ว จะเปนคนมากน้อยเท่าใด ข้าพเจ้าหาได้ถามไม่ ครั้นอยู่มาณเดือนยี่ ข้างแรม ข้าพเจ้าเห็นอ้ายอุปราชเวียงจันท์กับอ้ายโถงยกคนเวียงจันท์ลงมา นายไพร่ประมาณ ๓๐๐๐ คน ช้างพลายพังประมาณ ๑๐๐ ช้าง ม้าประมาณ ๓๐ ม้า แต่ปืนใหญ่ปืนน้อยข้าพเจ้าหาเห็นไม่ แต่หอกมัด ๆ ละ ๒๐ เล่ม ๒๐ เล่ม ประมาณ