หน้า:จมห ปราบขบถเวียงจันทน์ - ๒๔๖๙.pdf/60

๓๒

นั่นไม่ สักครู่หนึ่งพวกกองทัพไทยแอบไม้รายกันเข้ามาทีละ ๔ คน ๕ คน เข้ามาดูสนามเพลาะยังค่ายประมาณเส้นเศษ อ้ายเพี้ยสิงหนาทร้องห้ามไปว่าอย่าเข้ามา พวกกองทัพไทยไม่ฟังรายกันมามากขึ้นทุกที แต่แม่ทัพไทยนั้นข้าพเจ้าเห็นยืนกั้นสัปทนรายกันไปหลายคน อ้ายเพี้ยสิงหนาทให้อ้ายลาวพวกถือปืน เอาขึ้นผลัดเปลี่ยนกันยิงออกไปตามช่องค่าย จะถูกนายไพร่ในกองทัพไทยประการใดไม่ทราบ พวกกองทัพไทยก็ยิงโต้ตอบลอดค่ายเข้ามาถูกอ้ายลาวเวียงจันท์ในค่ายตายหลายคน ถูกอ้ายลาวบนหอรบตาย ๕ คน ยิงสู้รบกันอยู่แต่เพลาเย็นจนสว่าง กระสุนดินดำสำหรับลำกล้องบอกละ ๙ นัด ๑๐ นัด อ้ายลาวเวียงจันท์ยิงเสียหมด ครั้นเพลาใกล้รุ่ง อ้ายเพี้ยสิงนาทกับบ่าว ๓ คน ๔ คนพากันหนีออกจากค่าย จะออกทางไหนไม่ทราบ ครั้นรุ่งเช้าอ้ายลาวในค่ายพูดกันว่าอ้ายพระยานรินทร์หนีไปแล้ว อ้ายลาวมีชื่อในค่ายก็พากันหนีออกจากค่าย ข้าพเจ้าก็ขึ้นเสาค่ายหนี