หน้า:ทำศพ - ทองสุก อินทรรัสมี - ๒๔๗๗.pdf/28

หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๒๐

ตัดเศียรพระขิเนต พระขินาย ไปทิ้งในแม่น้ำ พระอิศวรจึงได้ใช้ให้พระเพชฉลูกรรณ์ (เห็นจะเป็นพระวิศวกรรม) เอาศีร์ษะมนุษย์และเดียรัจฉานที่นอนหันศีร์ษะไปทางตะวันตก พระเพชฉลูกรรณ์ไปพบช้าง ๒ ตัวนอนหันศีร์ษะไปทางตะวันตก จึงตัดศีร์ษะมาถวายพระขิเนต พระขินาย ๆ จึงมีเศียรเป็นช้าง" สำหรับผู้ที่มีชีวิตอยู่ ไม่นอนหันศีร์ษะไปทางทิศตะวันตก แม้แต่ทิศใต้ก็ไม่ใคร่นิยมหันศีร์ษะไป โดยถือกันว่า เป็นเสนียดจัญไร เพราะเหตุนี้ แต่การตั้งศพของผู้ตายแล้ว ให้หันศีร์ษะไปทางทิศตะวันตก หรือถ้ามีความจำเป็นที่จะตั้งศพให้หันศีร์ษะไปทางทิศตะวันตกไม่ได้ ก็นยมหันศีร์ษะให้ไปทางทิศใต้ ไม่ตั้งหันศีร์ษะศพไปทางทิศตะวันออกหรือทิศเหนือเลย

ยงมีชาวภาคอุดรและภาคอิสาณของประเทศสยามซึ่งเป็นเชื้อสายสืบมาแต่ชาวล้านช้างถือประเพณีนอนหันศีร์ษะไปแต่ทางทิศใต้ทิศเดียว เรียกทิศใต้ว่า หัวนอน และเรียกทิศเหนือว่า ปลายตีน (ชนชาวแถบนี้ปลูกเรือนตามตะวัน คือ ตามยาวของเรือนไปทางตะวันออกกับทิศตะวันตก หันหน้าเรือนไปสู่ทิศเหนือ นอนตามขวางของ