เที่ยวสนุกเพียงตำบนหินซ้อนเท่านั้น เหนือหินซ้อนขึ้นไปไม่มีอะไรน่าดู ฉันสงสัย ไม่เชื่อ จนมาเห็นด้วยตาตนเองไนครั้งนี้ ต้องยอมรับรองว่า จิงดังว่า เพราะเทือกพูเขาทั้งสองฝ่ายลำน้ำสักวงเข้ามาประจบกันถึงลำน้ำที่ตำบนหินซ้อน ข้างฝ่ายตะวันออกเรียกกันว่า เทือกเขาดงพระยาไฟ ข้างฝ่ายตะวันตกเรียกกันว่า เทือกเขาพระบาท ลำแม่น้ำสักผ่านมากลางพูเขาตั้งแต่หินซ้อนจนถึงแก่งคอย ทั้งสองฝั่งจึงมีเขาตกน้ำถ้ำธารที่ขึ้นเที่ยวเล่นสนุกตลอดทางเรือขึ้นไป 3 วัน เหนือนั้นขึ้นไปก็ไม่มีอะไรน่าชม
ฉันไปมนทลเพชรบูรน์ครั้งนั้น มีกิจอีกหย่างหนึ่งซึ่งจะไปสืบเมืองโบรานด้วย ด้วยเมื่อแรกฉันเปนเสนาบดีกะซวงมหาดไทย ได้เห็นทำเนียบเก่าบอกรายชื่อหัวเมือง มีชื่อ เมืองสีเทพ เมืองหนึ่ง แต่ตัวเมืองหามีไม่ ฉันถามข้าราชการกะซวงมหาดไทยก็ไม่มีไครรู้ว่า เมืองสีเทพหยู่ที่ไหน ต่อมา ฉันพบสมุดดำอีกเล่มหนึ่ง เปนต้นร่างกะทางไห้คนเชินตราไปบอกข่าวสิ้นรัชกาลที่ 2 ตามหัวเมืองเปนทาง ๆ ไห้คนหนึ่งเชินตราไปเมืองสระบุรี เมืองชัยบาดาล เมืองสีเทพ และเมืองเพชรบูรน์ ก็ได้เค้าว่า เมืองสีเทพเห็นจะหยู่ทางลำแม่น้ำสัก แต่หยู่ตรงไหนยังไม่รู้ เมื่อฉันขึ้นไปถึงเมืองเพชรบูรน์ ไห้หาผู้ชำนาญท้องที่มาถามว่า มีเมืองโบรานหยู่ทางลำแม่น้ำสักที่ไหนบ้าง ได้ความว่า ข้างเหนือเมืองเพชรบูรน์ทางฝั่งตะวันออก มีเมืองโบรานเมืองหนึ่งเรียกกันว่า “เมือง
