หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
157
ไปมนทลเพชรบูรน์ครั้งนั้น 36 วัน พอรุ่งขึ้น ฉันเข้าไปเฝ้าฯ วันนั้นมีการพระราชพิธีสเด็ดออกพระที่นั่งอมรินทรวินิจฉัย เจ้านายและข้าราชการเฝ้าหยู่พร้อมกัน เมื่อเส็ดการพิธี สมเด็ดพระพุทธเจ้าหลวงสเด็ดซงพระราชดำเนินมายังที่ฉันยืนเฝ้าหยู่ ซงพระกรุนาโปรดพระราชทานพระหัตถ์มาจับมือฉัน ดำหรัดว่า ซงยินดีที่ฉันได้ไปถึงเมืองเพชรบูรน์ แล้วตรัดถามว่า มีไครไปเจ็บไข้บ้างหรือไม่ ฉันกราบทูนว่า ด้วยเดชะพระบารมีปกเกล้าฯ หามีไครเจ็บไข้ไม่ แล้วจึงสเด็ดขึ้น ฉันรู้สึกว่า ได้พระราชทานบำเหน็จพิเสส ชื่นไจคุ้มค่าเหนื่อย ว่าถึงประโยชน์ของการที่ไปครั้งนั้น ก็ได้สมประสงค์ เพราะแต่นั้นมา ก็หาคนไปรับราชการไนมนทลเพชรบูรน์ได้ไม่ยากเหมือนแต่ก่อน
