หน้า:นิทานโบราณคดี - ดำรงราชานุภาพ - ๒๔๘๗.pdf/188

หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
173

รับกลับไจแล้ว พอไว้ไจได้ ไม่เหมือนพวกขโมยที่ล้วงกัดตัดช่องย่องเบา ท่านเห็นฉันคุ้นเคยจนชอบนายจันท์ จะไห้เปนพนักงานเฝ้าเรือน "บังกะโล" ที่ฉันพัก ฉันก็ไม่รังเกียด นายจันท์ได้ตำแหน่งทำงาน ก็ไห้ครอบครัวตามไปหยู่เมืองนครปถม เมียไปตั้งร้านขายของ มีลูกชายคนหนึ่งเพิ่งรุ่นหนุ่ม เอาไปไห้พระยาสรีวิชัยฯ ฝึกหัดไช้ราชการ แต่นั้นก็หยู่เย็นเปนสุขสืบมาทั้งครัวเรือน

ไนสมัยนั้น พระบาทสมเด็ดพระมงกุตเกล้าเจ้าหยู่หัวยังดำรงพระยสเปนสมเด็ดพระบรมโอรสาธิราช โปรดสเด็ดประพาสเมืองนครปถมเนือง ๆ เมื่อยังไม่ได้ส้างวังไหม่ สเด็ดประทับที่เรือนบังกะโลของฉันเปนนิจ ซงซาบว่า นายจันท์คนรักสาเรือนเคยเปนนายโจร ตรัดเรียกไปซงไถ่ถามไห้เล่าเรื่องโจรกัมถวายจนซงคุ้นเคย ถึงสมัยเมื่อซงเสวยราชย์แล้ว เวลาสเด็ดออกไปเมืองนครปถมพบนายจันท์ ก็ตรัดทักด้วยซงพระกรุนา แม้พวกข้าราชการไนราชสำนักหรือที่ไปรับราชการนะเมืองนครปถมก็รู้จักนายจันท์ทุกคนไม่มีไครเกลียดชัง ถ้าจะว่าก็เพราะเหตุที่เคยเปนโจรแล้วกลับไจได้ แม้เปนพลเมืองสามันไปรับจ้างเฝ้าเรือนบังกะโล ก็เห็นจะไม่มีไครนำพานัก นายจันท์เปนผู้เฝ้าเรือนบังกะโลมากว่า 20 ปีจนแก่ชราทำงานไม่ไหวจึงออกจากหน้าที่ เมื่อฉันเขียนนิทานนี้ ได้ยินว่า "โจรจันท์" ยังหยู่ที่เมืองนครปถม อายุกว่า 80 ปีแล้ว.