หน้า:นิทานโบราณคดี - ดำรงราชานุภาพ - ๒๔๘๗.pdf/228

หน้านี้ยังไม่ได้พิสูจน์อักษร
213

ที่สถานเสาวภา มีรูปหม่อมเจ้าหญิงบันลุสิริสาร หย่างปั้นครึ่งตัวหล่อด้วยทองสัมรึทธิ์ตั้งหยู่รูปหนึ่ง เปนอนุสรน์ซึ่งเทอเปนมูลเหตุไห้เกิดสถานปาสเตอร์ไนเมืองไทย ฉันไปเห็นรูปนั้นเมื่อได ก็นึกว่าเทอคงไปสู่สุคติพูมิ เพราะชีวิตของเทอช่วยชีวิตเพื่อนมนุสไนเมืองไทยได้มาก

โอสถสาลา

เมื่อคราวประชุมเทสาภิบาลไน พ.ส. 2456 ที่ประชุมปรึกสาตกลงกัน ว่าจะตั้งโอสถสาลา (เวลานั้นเรียก โอสถสถาน) ขึ้นตามหัวเมือง ความคิดที่จะตั้งโอสถสาลานั้น ไนบริเวนเมืองหนึ่งจะไห้มีโอสถสาลาแห่งหนึ่ง มีเรือนที่หยู่ของหมอ มีห้องรักสาคนไข้ และมีร้านขายยาต่าง ๆ รวมหยู่ด้วยกัน ส้างด้วยเงินบอกบุญเรี่ยไร ไห้หมอหลวงประจำเมืองเปนผู้จัดการโอสถสาลานั้น และไห้ได้ส่วนกำไรเปนประโยชน์ของตนด้วยไนการบางหย่างที่รัถบาลอนุญาต

การรักสาไข้ที่โอสถสาลานั้น ไห้หมอหลวงไช้เวลานอกหน้าที่ คือที่ต้องไปตรวจเรือนจำและรักสาข้าราชการเปนต้น รับรักสาไข้เจ็บไห้ราสดรที่ไปยังโอสถสาลาแต่เวลา 3 โมงเช้า (9 นาฬิกา) จนเที่ยงวันทุกวัน แล้วแต่ไครจะขอไห้ตรวจและรักสาโรค หรือรักสาบาดเจ็บและไห้ปลูกฝี ไห้หมอทำไห้เปนทาน

ยารักสาโรคต่าง ๆ นั้นไห้เปนของตัวหมอขายเอง รัถบาลขาย