หน้า:นิทานโบราณคดี - ดำรงราชานุภาพ - ๒๔๘๗.pdf/232

หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
217

ตลอดจนได้คุ้นเคยกับเพื่อนมหาดเล็กซึ่งจะไปรับราชการด้วยกัน มีโอกาสที่จะผูกไมตรีจิตต่อกันไว้สำหรับวันหน้า ว่าโดยย่อเห็นว่า ประเพนีที่เปนประโยชน์อันน่าจะรักสาไว้ หาควนปล่อยไห้สูญเสียไม่ เมื่อคิดต่อไปว่า จะคิดแก้ไขด้วยประการไดดี เห็นว่า จะกลับไช้ประเพนีเหมือนหย่างเดิม ไม่เหมาะกับราชการไนสมัยนั้น ซึ่งต้องการคนที่ได้เล่าเรียนมีความรู้การงานไนกะซวงเปนสำคัญ เปนแต่เพียงมหาดเล็ก จะรับสัญญาบัตรเปนขุนนางตามกะซวง ก็ไม่สามาถจะทำการงานได้ ทางที่จะแก้ไข ควนจะไห้มีโรงเรียนขึ้นไนกรมมหาดเล็ก ไห้นักเรียนถวายตัวเปนมหาดเล็ก มีโอกาสเข้าเฝ้าแหนไห้ซงรู้จัก ทั้งไห้สึกสาขนบทำเนียมไนราชสำนักไปด้วยกันกับความรู้เบื้องต้นสำหรับข้าราชการพลเรือนไนกะซวงต่าง ๆ แล้วไห้ไปสำรองราชการหยู่ตามกะซวงเสียชั้นหนึ่งก่อน จนทำการงานได้ดีถึงขนาด จึงไห้รับพระราชทานสัญญาบัตรเปนขุนนางต่อชั้นนั้น ก็จะเปนประโยชน์ทั้งสองหย่างประกอบกัน ฉันกราบบังคมทูนความคิดเห็นเช่นว่ามา พระเจ้าหยู่หัวซงพระราชดำหริเห็นชอบด้วย เดิมมีพระราชประสงค์จะไห้ฉันจัดโรงเรียนนั้นเหมือนหย่างเคยจัด "โรงเรียนสวนกุหลาบ" มาไนกะซวงธัมการ แต่ฉันกราบบังคมทูนขอตัว ด้วยเห็นว่า โรงเรียนมหาดเล็กจะฝึกหัดข้าราชการพลเรือนทุกกะซวง อธิบดีโรงเรียนอิสระต่างหากจากกะซวงต่าง ๆ จะดีกว่า แต่จะต้องเปนผู้ซงเกียรติคุนไนทางวิชาความรู้ถึงผู้คนนับถือ จึงจะจัดการได้สะดวก เดิมพระเจ้าหยู่หัวซงพระราชดำหริจะไห้พระเจ้าลูกยาเธอ พระองค์เจ้า

28