หน้า:นิทานโบราณคดี - ดำรงราชานุภาพ - ๒๔๘๗.pdf/244

หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
229

สมาคมรอแยลอาเซียติค Journal of the Royal Asiatic Society เมื่อ ค.ส. 1878 (พ.ส. 2421) เขาเล่าถึงเรื่องที่พวกจีนมาตั้งอั้งยี่ไนหัวเมืองขึ้นของอังกริดไนแหลมมลายูด้วย เปนอันได้เรื่องเบื้องต้นต่อกับเรื่องอั้งยี่ที่ฉันเคยรู้มาก่อนอีกตอนหนึ่ง จึงลองรวมเนื้อความเรื่องอั้งยี่เขียนนิทานเรื่องนี้

เมื่อพวกเม่งจูได้เมืองจีนไว้ไนอำนาด ตั้งราชวงส์ไต้เชงครองเมืองจีนแล้ว ถึง พ.ส. 2207 พระเจ้าคังฮีได้เสวยราชย์เปนรัชกาลที่ 2 ไนรัชกาลนั้นมีพวกฮวนเฮงโน้วหยู่ทางทิสตะวันตกยกกองทัพมาตีเมืองจีน เจ้าเมืองกรมการที่รักสาหัวเมืองชายแดนจีนต่อสู้ข้าสึกไม่ไหว พระเจ้ากรุงจีนคังฮีจะแต่งกองทัพออกไปจากกรุงปักกิ่ง หาตัวแม่ทัพไม่ได้ จึงไห้ออกประกาสว่า ถ้าไครอาสาปราบปรามพวกฮวนได้ จะประทานทองเปนบำเหน็ด 10,000 ตำลึง และจะไห้ปกครองผู้คน 10,000 ครัวเปนบริวาร ครั้งนั้น ที่วัดแห่งหนึ่งหยู่บนพูเขากุ้ยเล้ง แขวงเมืองเกี้ยนเล้ง ไนแดนจีนฮกเกี้ยน มีหลวงจีนหยู่ด้วยกัน 128 องค์ ได้ร่ำเรียนรู้วิชาอาคมมาก พากันเข้าอาสารบพวกฮวน พระเจ้ากรุงจีนซงยินดี แต่วิตกว่า หลวงจีนมีแต่ 128 องค์ด้วยกัน พวกข้าสึกมีมากนัก จึงตรัดสั่งไห้ขุนนางผู้ไหย่คนหนึ่งชื่อ เต็งกุนตัด คุมกองทัพไปด้วยกันกับพวก