หน้า:นิทานโบราณคดี - ดำรงราชานุภาพ - ๒๔๘๗.pdf/248

หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
233

เดียวกัน นางจึงไห้พวกหลวงจีนอาสัยหยู่ที่บ้าน จนเห็นการสืบจับสงบเงียบแล้ว จึงไห้หลวงจีนทั้ง 5 กลับไปหยู่วัดตามเดิม หลวงจีนทั้ง 5 นี้ได้นามว่า โหงว โจ๊ว แปลว่า บุรุสทั้งห้า ของอั้งยี่ต่อมา

ถึงตอนนี้ หลวงจีนทั้ง 5 แน่ไจว่า เทวดาฟ้าดินไห้คิดอ่านกู้บ้านเมืองด้วยกำจัดราชวงส์ไต้เชง ก็ตั้งหน้าเกลี้ยกล่อมผู้คนไห้ร่วมคิด ได้พัคพวกมากขึ้น แต่กิตติสัพท์รู้ไปถึงเจ้าเมืองกรมการก็ไห้ออกไปจับ หลวงจีนทั้ง 5 จึงต้องหนีจากเมืองโอ๊วก๊วงต่อไป ไปพบนายโจรพวกทหานเสือ 5 น[1] เมื่อพูดสนทนากัน พวกนายโจรเลื่อมไส รับจะพาโจรบริวารของตนมาเข้าพวกด้วย แล้วพาหลวงจีนไปหยู่สำนักพูเขาเหล็งโฮ้ว แปลว่า มังกรเสือ ไนเวลานั้น มีหลวงจีนองค์หนึ่งชื่อ ตั้งกิ๋มน้ำ เคยเรียนรู้หนังสือมากจนได้เปนขุนนางรับราชการจนได้เปนขุนนางทำราชการหยู่ไนกรุงปักกิ่ง หยู่มาสังเกตว่า ราชวงส์ไต้เชงปกครองบ้านเมืองไม่เปนยุตติธัม เกิดท้อไจ จึงลาออกจากราชการไปบวดเปนหลวงจีนจำสีลสึกสาวิชาอาคมของลัทธิสาสนาเต๋าหยู่ นะ ถ้ำแป๊ะเฮาะตั่ง แปลว่า นกกะสาเผือก จนมีผู้คนนับถือมาก วันหนึ่ง ลูกสิส 4 คนไปบอกข่าวว่า หลวงจีนห้าองค์ได้ของวิเสสคิดอ่านจะกำจัดราชวงส์เชงกู้บ้านเมือง หลวงจีนตั้งกิ๋มน้ำก็ยินดี พาสิส 4 คนตามไปยังสำนักของหลวงจีน 5 องค์ นะ พูเขามังกรเสือ ขอสมัครเข้าเปนพวกร่วมคิดช่วยกู้บ้านเมืองด้วย ไนพวกที่ไปขอสมัครนั้นยังมีคนสำคันอีก 2 คน คนหนึ่งเปนชายหนุ่มชื่อ จูฮุ่งชัก เปนราชนัดดาของพระเจ้าเซ่งจงไนราชวงส์ไต้เหม็ง อีกคนหนึ่งเปน

30
  1. มีใบแก้คำผิดให้แก้เป็น "5 คน" (เชิงอรรถของวิกิซอร์ซ)