หญิงมีรูปสวยงามยิ่งนัก, ต่อนั้นไป พ่อค้าอีกคนหนึ่งเห็นเข้า จึงตกแต่งรูปหญิงนั้นด้วยเครื่องนุ่งห่มและเครื่องประดับต่าง ๆ ให้งดงามยิ่งขึ้น, ต่อนั้นไป พ่อค้าอีกคนหนึ่งเห็นรูปหญิงคนนั้นมีเครื่องตกแต่งงดงาม ก็เกิดความรักใคร่ เชื้อเชิญรูปหญิงนั้นให้นั่งบนเตียงด้วยความยินดี, ต่อนั้นไป พ่อค้าอีกคนหนึ่งได้เห็นรูปหญิงนั้น ก็นั่งสนทนาปราศรัยกับหญิงนั้น, พ่อค้าทั้ง ๔ คนนั้นต่างก็มีจิตรักใคร่ อยากได้รูปหญิง พูดจาโตเถียงกันว่า ใครควรจะได้หญิงนั้นเป็นภริยา⟨"⟩ เมื่อสรรพสิทธิ์กุมารเล่ามาถึงเพียงนี้แล้ว จึ่งถามว่า "นี่แน่ พ่อชวาลา พ่อค้าทั้ง ๔ คนนั้น ใครเล่าจะเป็นผู้ได้รูปหญิงนั้นเป็นภริยาโดยถูกต้อง." จึ่งมีเสียงทูลตอบมาจากชวาลาว่า "พ่อค้าที่ได้แก่นจันทน์นั้นแล้วเอามาแกะและปลุกเสกให้เป็นรูปหญิงนั้นแหละ เป็นผู้ควรได้ พระเจ้าข้า."
ฝ่ายพระราชธิดาได้ทรงฟังถ้อยคำดวงจิตอำมาตย์ซึ่งพระนางสำคัญว่า ชวาลาพูดได้ และทรงเห็นว่า พูด
