หน้า:นิราศเดือน - มี - ๒๔๖๖.pdf/18

หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๑๕
วิญญานักหนานัก จนสุดรักสุดฤทธิ์จะคิดการ ให้สุด
แค้นแสนวิตกในอกพี่ เหมือนพระสี่เสาร์กระษัตริย์
พลัดสถาน พระเสาร์ทับชัณษาอยู่ช้านาน พระภูบาล
เปนบ้าเข้าป่าไป ถึงกระนั้นพระองค์ก็คงหาย กลับ
สบายคืนมาภาราได้ แต่ทุกข์พี่นี้ยิ่งกว่านั้นไป ทำกะ
ไรจะได้ชื่นทุกคืนวัน เปนเคราะห์กรรมซ้ำแซกเข้า
แรกรุ่น มาหมกมุ่นด้วยผู้หญิงจริงจริงฉัน แม่โลกีย์
เจ้ากรรมแกทำครัน จะบากบั่นไม่ขาดประหลาดใจ
ยิ่งเห็นหน้ามิ่งมิตรให้คิดรัก อกจะหักเสียแล้วกรรม
จะทำไฉน ชรอยเปนคู่สร้างฤๅอย่างไร จึงอาไลย
นางงามถึงสามฤดู ยกเอาเรื่องในใจใส่สมุด ถ้า
นงนุชทราบเรื่องคงเคืองหู อันความรักมักคลั่งตั้งกระ
ทู้ มีทุกผู้ทุกคนไม่พ้นเลย ครั้นล่วงเข้าเดือนยี่ทวีหนาว
นางสาวสาวอาบน้ำทำหน้าเฉย อุส่าห์บำรุงกายให้ชาย
เชย ไม่ขาดเลยแป้งขมิ้นดินสอพอง ไม่ใคร่ผิงอัคคี