หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๑๕
วิญญานักหนานัก จนสุดรักสุดฤทธิ์จะคิดการ ให้สุด |
แค้นแสนวิตกในอกพี่ เหมือนพระสี่เสาร์กระษัตริย์ |
พลัดสถาน พระเสาร์ทับชัณษาอยู่ช้านาน พระภูบาล |
เปนบ้าเข้าป่าไป ถึงกระนั้นพระองค์ก็คงหาย กลับ |
สบายคืนมาภาราได้ แต่ทุกข์พี่นี้ยิ่งกว่านั้นไป ทำกะ |
ไรจะได้ชื่นทุกคืนวัน เปนเคราะห์กรรมซ้ำแซกเข้า |
แรกรุ่น มาหมกมุ่นด้วยผู้หญิงจริงจริงฉัน แม่โลกีย์ |
เจ้ากรรมแกทำครัน จะบากบั่นไม่ขาดประหลาดใจ |
ยิ่งเห็นหน้ามิ่งมิตรให้คิดรัก อกจะหักเสียแล้วกรรม |
จะทำไฉน ชรอยเปนคู่สร้างฤๅอย่างไร จึงอาไลย |
นางงามถึงสามฤดู ยกเอาเรื่องในใจใส่สมุด ถ้า |
นงนุชทราบเรื่องคงเคืองหู อันความรักมักคลั่งตั้งกระ |
ทู้ มีทุกผู้ทุกคนไม่พ้นเลย ครั้นล่วงเข้าเดือนยี่ทวีหนาว |
นางสาวสาวอาบน้ำทำหน้าเฉย อุส่าห์บำรุงกายให้ชาย |
เชย ไม่ขาดเลยแป้งขมิ้นดินสอพอง ไม่ใคร่ผิงอัคคี |