หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๒๑
นอน จะว่าโศกโศกอะไรที่ในโลกย์ ไม่เท่าโศกใจหนัก |
เหมือนรักสมร จะว่าหนักหนักอะไรในดินดอน ถึง |
สิงขรก็ไม่หนักเหมือนรักกัน จะว่าเจ็บเจ็บแผลพอแก้ |
หาย พอเจ็บกายชีวาจะอาสัญ แต่เจ็บแค้นนี่แลแสน |
จะเจ็บครัน สุดจะกลั้นสุดจะกลืนขืนอารมณ์ จะว่าขม |
ขมอะไรในพิภพ ไม่อาจลบบรเพ็ดที่เข็ดขม ถึงดาบคม |
ก็ไม่สู้คารมคม จะว่าลมลมปากนี้มากแรง จะว่า |
เมาเมาอะไรก็ไม่หนัก อันเมารักเช่นนี้มีทุกแห่ง |
เกิดยุ่งยิ่งชิงกันถึงฟันแทง ใครพลาดแพลงล้มตาย |
วายชีวา บ้างชกต่อยกันบอบลอบตีหัว เอาจับตัว |
ใส่คุกทุกข์หนักหนา อันโกรธขึ้งหึงกันทุกวันมา เพราะ |
ตัณหาตัวเดียวมันเหนี่ยวแรง จนพระเณรเถรตู้อยู่ไม่ |
ได้ ศึกออกไปซัดเพลาะเที่ยวเสาะแสวง บ้างร้อน |
ตัวกลัวอดเหมือนมดแดง นอนตะแคงขว้ำหงาย |
สบายใจ บ้างก็แต่งเพลงยาวไปน้าวโน้ม ว่ารักโฉม |