หน้า:นิราศเดือน - มี - ๒๔๖๖.pdf/24

หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๒๑
นอน จะว่าโศกโศกอะไรที่ในโลกย์ ไม่เท่าโศกใจหนัก
เหมือนรักสมร จะว่าหนักหนักอะไรในดินดอน ถึง
สิงขรก็ไม่หนักเหมือนรักกัน จะว่าเจ็บเจ็บแผลพอแก้
หาย พอเจ็บกายชีวาจะอาสัญ แต่เจ็บแค้นนี่แลแสน
จะเจ็บครัน สุดจะกลั้นสุดจะกลืนขืนอารมณ์ จะว่าขม
ขมอะไรในพิภพ ไม่อาจลบบรเพ็ดที่เข็ดขม ถึงดาบคม
ก็ไม่สู้คารมคม จะว่าลมลมปากนี้มากแรง จะว่า
เมาเมาอะไรก็ไม่หนัก อันเมารักเช่นนี้มีทุกแห่ง
เกิดยุ่งยิ่งชิงกันถึงฟันแทง ใครพลาดแพลงล้มตาย
วายชีวา บ้างชกต่อยกันบอบลอบตีหัว เอาจับตัว
ใส่คุกทุกข์หนักหนา อันโกรธขึ้งหึงกันทุกวันมา เพราะ
ตัณหาตัวเดียวมันเหนี่ยวแรง จนพระเณรเถรตู้อยู่ไม่
ได้ ศึกออกไปซัดเพลาะเที่ยวเสาะแสวง บ้างร้อน
ตัวกลัวอดเหมือนมดแดง นอนตะแคงขว้ำหงาย
สบายใจ บ้างก็แต่งเพลงยาวไปน้าวโน้ม ว่ารักโฉม