หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
นิราศเดือน
๏ โอ้ระดูเดือนห้าน่าคิมหันต์ พวกมนุษย์สุดศุขสนุก |
ครัน ได้ดูกันพิศวงเมื่อสงกรานต์ ทั้งผู้ดีเข็ญใจ |
ใส่อังคาส อภิวาทพุทธรูปในวิหาร ล้วนแต่งตัวทั่วกัน |
วันสงกรานต์ ดูสะครานเพริดพริ้งทั้งหญิงชาย ที่เฒ่า |
แก่แม่ม่ายมิใคร่เที่ยว สู้อดเปรี้ยวกินหวานลูกหลาน |
หลาย ที่กำดัดซัดสีสวยทั้งกาย เที่ยวถวายน้ำหอม |
พร้อมศรัทธา บ้างก็มีที่สวาดิ์มาดพระสงฆ์ ต่างจำนง |
นึกกำดัดขัดสิกขา ได้แต่เพียงพูดกันจำนรรจา นาน |
นานมากลับไปแล้วใจตรอม ล้วนแต่งตัวเต็มงามทราม |
สวาดิ์ ใส่สีฉาดฟุ้งเฟื่องด้วยเครื่องหอม สงกรานต์ที |
ตรุษทีไม่มีมอม ประดับพร้อมแหวนเพ็ชรเม็ดมุกดา |
มีเท่าไรใส่เท่านั้นฉันผู้หญิง ดูเพริดพริ้งเพราเอก |
๑