หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๖
ให้มีเมียรูปงามทรามสคราน ที่เรือนบ้านคับคั่งเขามั่ง |
มี อนงค์นาฏปราถนาจะหาผัว ไม่เล่นถั่วกินเหล้า |
เมาอาหนี ให้รูปงามทรามชมอุดมดี ลางสตรีปราถนา |
หาขุนนาง มีเงินทองบ่าวไพร่เครื่องใช้สอย จะนั่ง |
ลอยนวลสบายนุ่งลายย่าง ขี่แต่เรือเก๋งพังลงนั่งกลาง |
ไปตามทางแถวชลที่คนพาย ที่ติดพันกันอยู่ก็ชูชื่น |
ไม่นึกอื่นนึกมีแต่ที่หมาย ที่มีแล้วฉ่ำเฉื่อยเรื่อยสบาย |
ค่อยเว้นวายโศกเศร้าเบาหัวใจ กระทำมาหากินภิญ |
โญยิ่ง มีลูกหญิงลูกชายหมายอาไศย ที่ไม่มีฝั่ง |
ฝาให้อาไลย เหมือนกับใจของฉันที่พรรณนา คิดถึงนุช |
สุดที่รักให้หนักอก น้ำตาตกพรั่งพรายทั้งซ้ายขวา สัก |
เมื่อไรจะได้แนบแอบอุรา ละห้อยหาโศกศัลย์รำพรรณ |
คราง ถึงเดือนแปดแดดอับพยับฝน ฤดูดลพระวสา |
เข้ามาขวาง จวนจะบวชเปนพระสละนาง อยู่เหินห่าง |
เห็นกันเมื่อวันบุญ ประดับพุ่มบุปผาพฤกษากะถาง |