หน้า:ประชุมพงศาวดาร (ภาค ๑๐) - ๒๔๖๑.pdf/171

หน้านี้ยังไม่ได้พิสูจน์อักษร
๑๓๖

อยู่มาเถิงเดือน ๗ ลง ๘ ค่ำ อาชญาเจ้าหลวงอัตถวรปัญโญท่านก็ยกเอายังครอบครัวไพร่ไทยลุกจากบ้านเมืองงั่วขึ้นมา ท่านก็เบิกบายฉลองยังวัดศรีบุญเรืองเปนมหาพอยอันใหญ่หั้นแล

 อยู่มาเถิงเดือน ๘ เพ็งตกปีใหม่แล้ว ศักราชได้ ๑๑๕๗ ตัวปีกาเม้า อาชญาเจ้าหลวงอัตถวรปัญโญ ท่านก็ซ้ำเบิกบายฉลองพุทธาภิเศกพระพุทธรูปองค์หลวงแช่แห้งหั้นแถมครั้ง ๑ แล ในศักราชนั้นสิ่งเดียวเดือน ๘ ขึ้น ๒ ค่ำ ก็ได้พร้อมกับด้วยเจ้านายท้าวขุนไพร่ไทยก่อแรกสร้างปราสาทหอธรรมที่วัดกลางเวียงเมืองสาหั้นแล รวมสูงตั้งตีนธรณีขึ้นเถิงยอดมี ๙ วา ๑ ศอกแล้ว ท่านก็ได้ประจุยังธาตุอรหันตาเจ้าไว้ในที่นั้นมี ๒๐ องค์ กับพุทธรูปเจ้าองค์ ๑ เถิงวันเดือน ๕ ขึ้น ๓ ค่ำเม็งวันอังคารยามกองแลงท่านก็ได้ขึ้นกางฉัตรแล เมื่อท่านยกจากเมืองงั่วขึ้นมาตั้งอยู่เวียงสาวันนั้น ท่านก็ได้หื้อเจ้าตนเปนน้าคือเจ้ามงคลวรยศแลนายอริยะอยู่บ้านเมืองงั่วที่นั้น

 ในจุลศักราชได้ ๑๑๕๗ ตัวนั้น มาฮอดเถิงเดือน ๙ หั้น ก็มาบังเกิดยังเหตุการณ์ในเมืองงั่วที่นั้น ด้วยเทพสังหรแสร้ง อาเภทเปนเปรตเปนยักษ์เวทนามากวนกวีบุบตียังตุ๊ะพระในวัดหลวงเมืองงั่วที่นั้นทั้งชาวบ้านก็บุบตีก็บอกกล่าวแล เขียนหนังสือมาซัดขว้างหื้อว่าเปนรุกขเทวดาอยู่รักษายังพระธาตุเจ้าภูเพียงแช่แห้ง พระธาตุเจ้าภูเพียงแช่แห้งนั้น เปนที่สัพพัญญูเจ้าแลอรหันตาเจ้าทั้งหลายเอาธาตุเจ้ามาฐาปนาตั้งไว้ เราท่านได้สร้างไว้แต่ก่อนก็ปลดพังเสียสูทั้งหลายบ่สร้างบ่แปง ต่อนี้ไปหื้อสูได้สร้างแปงหื้อดีเหมือนเก่า ครั้นสูบ่สร้างบ่แปงยังพระธาตุเจ้า