หน้า:ประชุมพงศาวดาร (ภาค ๑๐) - ๒๔๖๑.pdf/172

หน้านี้ยังไม่ได้พิสูจน์อักษร
๑๓๗

ภูเพียงแช่แห้งที่นั้นหื้อรุ่งเรืองดีงามเหมือนดังเก่านั้น ตูก็ควรกวีกระทำหื้อเปนอันตรายบ่ยั้งแล สูสร้างแปงหื้อรุ่งเรืองดีงามเหมือนเก่าดังอันตูทั้งหลายก็บ่ทุบตีกวนกวีแล ว่าอัน เมื่อนั้นเจ้าพระยามงคลวรยศตนเปนน้านั้น ท่านก็แต่งใช้ขึ้นมาไหว้สาเจ้าอัตถวรปัญโญตนเปนหลานที่เมืองพ้อด้วยเหตุการณ์ทั้งหลายนั้นสู่ประการหั้นแล เมื่อนั้นอาชญาเจ้าหลวงอัตถวรปัญโญ ท่านก็จิงได้ปงหื้อพระยามงคลวรยศตนเปนน้าแลนายอริยแลพระสังฆเจ้าทั้งหลาย แลท้าวขุนไพร่ไทยในเมืองงั่วที่ นั้นขึ้นไปสร้างแปงยังพระธาตุเจ้าภูเพียงแช่แห้งหั้นแล

 เมื่อนั้นเถิงเดือนยี่ เจ้าพระยามงคลวรยศตนเปนน้าก็พาเอาเจ้านายท้าวขุนไพร่ไทยทั้งหลายแลพระสังฆเจ้าทั้งหลายในเมืองงั่วที่นั้นทั้งมวล ก่อแรกสร้างแปงหั้นแล ท่านสร้างแปงยังพระธาตุเจ้าภูเพียงแช่แห้งที่นั้นนานได้ ๕ เดือนก็ แล้วบริบวรณ์หั้นแล ๚

 เถิงเดือน ๖ ลง ๘ ค่ำ วันอังคาร อาชญาเจ้าอัตถวรปัญโญ ท่านก็เสด็จลงไปต่างฉัตรพระชินธาตุเจ้าภูเพียงแช่แห้ง วันนั้นแล้วก็ลวดกระทำพุทธาภิเศกเบิกบาฉลองวันนั้น ครั้นว่าสร้างพระธาตุเจ้าภูเพียงแช่แห้งที่นั้นแล้ว เทพสังหรก็ อันตรธานกลับหายไปวันนั้นแล ๚

 เถิงจุลศักราชได้ ๑๑๕๙ ตัว ปีเมิงไซ้ อาชญาเจ้าอัตถวรปัญโญก็พาเอาเจ้านายท้าวขุนไพร่ไทยทั้งหลายก่อแรกสร้าง ก่อเสาพระวิหารหลวงวัดบุญยืนเวียงสาที่นั้นในวันเดือน ๙ ออก ๕ ค่ำเม็งวันเสาร์

๑๘