ถูกต้องกับที่ทรงพยากรณ์ไว้ไม่คลาศเลย พ้นนั้นไปไม่ได้ทรงกำหนด เพราะแสงพระอาทิตย์กล้าหนักขึ้นทุกที ได้ทอดพระเนตรต่อเมื่อจวนจะหลุดคราธ ก็คงอยู่ทิศอาคเณย์ จนหลุดบ่ายโมง ๑ กับ ๙ นาที เกินที่ทรงพยากรณ์ไปนาที ๑
การครั้งนี้ได้ทรงปฏิญญาการฉลองการบูชาแก่เทวดารักษาพระราชวังแลพระนครแลเทวดาเจ้าป่า ขอให้ท้องฟ้าสว่างในระวางบาทนาฬิกาเดียว เทวดาอารักษ์ทั้งในกรุงฯ นอกกรุงฯ ดูเหมือนช่วยทำให้สำเร็จดังพระราชประสงค์ ควรขอบใจเทวดาที่ฟังพระราชปฏิญญา ทำให้สมพระราชประสงค์เปนอัศจรรย์ เทวดาได้เครื่องสังเวยลางคราวเล็กน้อยดอก ยังรับอาสาทำให้สำเร็จพระราชประสงค์ได้เห็นด้วยในพระราชดำริห์ ก็ท่านผู้เปนพระราชวงศานุวงศ์ ข้าราชการผู้ใหญ่ผู้น้อยฝ่ายน่าฝ่ายใน ได้รับพระราชทานเบี้ยหวัดตามยศถาบันดาศักดิ์ แลพระราชาคณะถานานุกรมเปรียญเล่า ก็ได้รับนิตยภัตรมากกว่าเทพยดานั้นอิก แต่ไม่มีใครคิดฉลองพระเดชพระคุณเอาใจใส่ให้ละเอียดกำหนดให้แน่ ให้สมพระราชประสงค์บ้างเลย
ที่กรุงเทพฯ ทรงคำนวณกะการแล้วเปนแน่ ว่าเห็นจะจับทิศพายัพ เวลา ๑๐ นาฬิกากับ ๗ นาทีเศษ แล้วคราธจะค่อยเร่ไปทิศประจิม ทิศหรดี จนทิศทักษิณ จะจับมากที่สุดแหว่งข้างทิศทักษิณเหลือข้างทิศอุดรน้อยเปนที่สุด ดวงพระอาทิตย์แบ่ง ๑๒ ส่วน จะ
