มีความปรารถนาจะขอเขียนเอาพระปิฎกธรรมทั้ง ๓ กับพระคัมภีร์สัททาวิเสสขึ้นไปไว้ปฏิบัติรักษาในเมืองภุกามนั้นแล
๏ เมื่อนั้นบั้นพระมหากระษัตริย์เจ้าพระนครเมืองลังกาทวีป ครั้นพระองค์ได้ทรงฟังยังข่าวสาร อันอำมาตย์ทั้งสองหากกราบทูลนั้นแล้วพระองค์ก็มีความยินดีเปนที่สุด พระองค์จึ่งตรัสแก่อำมาตย์ทั้งปวงให้นำเอาสิ่งของบรรณาการเข้าปลาอาหารเปน อันมากให้ไปทูลถวายแก่พระเจ้าอนุรุธราชาธิราชแล้ว พระองค์ซ้ำให้ปลูกโรงเปนตำหนักพักเซาแก่พระเจ้าอนุรุธราชาธิราชนั้นแล้ว
๏ เมื่อนั้นเจ้าภิกษุสีลขันธ์องค์ นั้นท่านก็เข้าไปไหว้พระมหาสังฆ ราชทั้งปวง ในเมืองลังกาทั้งปวงนั้นว่า ข้าแต่พระคุณเจ้า ซึ่งพระปิฎกธรรมทั้งสามแลพระคัมภีร์สัททาวิเสสอันมีในชมพูทวีปนั้น ก็ผิดด้วยอักขระพยัญชนะเสียนัก แม้จะกระทำบรรพชากรรมแลอุปสมบทกรรมก็กลัวจะไม่ชอบ ข้าทั้งปวงจึ่งได้พร้อมกันเข้ามาในเมืองลังกาทวีปที่นี้ ด้วยมีความปรารถนาจะขอเขียนเอาพระปิฎกธรรมทั้งสามกับพระคัมภีร์สัททาวิเสส ขึ้นไปไว้เปนมูลพระสาสนาในชมพูทวีป อนึ่งข้าทั้งปวงซ้ำจะขอบวชเปนสามเณร แลอุปสมบทภาวเปนภิกษุให้บริสุทธิ์ก่อน
เมื่อนั้นเจ้าสีลขันธภิกษุไหว้ขึ้นทั้งนั้น ซึ่งพระสังฆราชเจ้าจึงกล่าวตอบพระสีลขันธภิกษุว่า เออสาธุดีแล ข้าทั้งปวงจะบอกกล่าวแก่พระภิกษุสงฆ์แลคนทั้งปวงให้ทั่วไปในลังกาทวีปนี้ ก่อน ครั้นมหาสังฆราชกล่าวตอบพระสีลขันธ์เท่านั้นแล้ว ท่านก็ให้บอกกล่าวไปแก่
