หน้า:ประชุมพงศาวดาร (ภาค ๑) - ๒๔๕๗.pdf/197

หน้านี้ยังไม่ได้พิสูจน์อักษร
๑๗๖
พงษาวดารเขมร

พระเจ้ากรุงไทย ยกกองทัพไพร่พล ๕ หมื่นมารบกับพระองค์ ๆ พาสมเด็จพระอรรคมเหษีกับสมเด็จพระราชบุตรทั้งสองหนีไปอยู่ณเมืองศรีส่อชอ ลุศักราช ๙๕๖ ศกปีมเมียนักษัตร สมเด็จพระราชบิดาพระชัณษาได้ ๔๒ ปี สมเด็จพระราชบุตรองค์ใหญ่พระชัณษาได้ ๒๑ ปีพระราชบุตรองค์น้อยพระชัณษาได้ ๑๖ ปี พระองค์บรมบพิตรเห็นสมเด็จพระรามเชิงไพร ไปขอพระเทพีของพระองค์แล้ว พระองค์พาสมเด็จพระอรรคมเหษีกับพระราชบุตรทั้งสองพระองค์ไปเมืองลาว ๏ ฝ่ายพระองค์บรมบพิตร เมื่อลุศักราช ๙๕๗ ศกปีมแมนักษัตรพระชัณษาได้ ๔๓ ปี พระไชยเชษฐาพระราชบุตรใหญ่ เมื่อลุศักราช ๙๕๘ ศกวอกนักษัตร พระชัณษาได้ ๒๓ ปี พระบาทบรมบพิตรทั้งสองพระองค์ารคตอยู่ที่เมืองลาว ยังแต่พระบรมราชาธิราชผู้เปนพระอนุชา พระชัณษาได้ ๑๘ ปี อยู่เมืองลาว เมื่อครั้งแผ่นดินพระบรมราชาจะทูลจะขานจะทรงพระสพัก บรรดามุขมนตรีกับนายมหาดนายพลจะห่มผ้าสะไบ พระองค์บัญญัติตามเยี่ยงอย่างสมเด็จพระไอยกาไอยกีสมเด็จพระบวรราชบิดา กล่าวเรื่องราวพระมหากระษัตรทรงราชย์อยู่ณค่ายละแวกนั้นสิ้นความแต่เท่านี้ ๏ ฝ่ายสมเด็จพระศรีสุพรรณผู้เปนพระอนุชาพระบรมราชาไปอยู่เมืองลาวนั้นพระองค์เปนพระมหาอุปโยราช พระองค์ยกสมเด็จพระชาติสัตรีผู้เปนพระราชบุตรีเจ้าพระยายศราชา ผู้เปนพระกนิษฐาพระทวดเดียวกันกับพระองค์มาเปนพระอรรคชายา ลุศักราช ๙๔๑ ปีศกเถาะนักษัตรพระชัณษาได้ ๒๓ ปี สมภพพระราชบุตรกับสมเด็จพระราชเทพี