หน้า:ประชุมพงศาวดาร (ภาค ๑) - ๒๔๕๗.pdf/198

หน้านี้ยังไม่ได้พิสูจน์อักษร
๑๗๗
พงษาวดารเขมร

พระองค์หนึ่ง ทรงพระนามสมเด็จพระไชยเชษฐา ลุศักราช ๙๕๑ ศกฉลูนักษัตร พระชัณษาได้ ๓๔ ปี สมภพพระอุไทยตั้งแต่พระองค์ยังเปนพระมหาอุโยราช จนลุศักราช ๙๕๕ ศกมเสงนักษัตร พระชัณษาได้ ๓๗ ปี สมเด็จพระไชยเชษฐาประสูตรในปีมเสงนั้น พระชัณษาได้ ๑๕ ปี สมเด็จพระอุไทยประสูตรณปีมเสงพระชัณษาได้ ๕ ปี ครั้งนั้นจึงพระนเรศวรเปนเจ้าได้พระองค์กับพระราชเทพีพระราชบุตร แล้วกวาดต้อนครัวเขมรไปเปนอันมาก ลุศักราช ๙๕๖ ศกมเมียนักษัตรเดือนสาม จึ่งพระนเรศวรเปนเจ้านำพระองค์ไปกรุงศรีอยุทธยา ให้แต่พระมหามนตรีเปนแม่ทัพใหญ่รั้งอยู่อุดงฦๅไชย ๏ จะกล่าวถึงนักพระรามเชิงไพร เมื่อศักราช ๙๐๗ ศกมเสงสมภพนักพระรามเชิงไพร ณปีมเมียนั้นครั้นพระชัณษาได้ ๕๐ ปี ขึ้นครองราชสมบัติณเมืองศรีส่อชอ ลุศักราช ๙๕๗ ศกมแมนักษัตรนักพระรามเชิงไพรนั้นพระชัณษาได้ ๕๑ ปี ครั้งนั้นพระองค์ยกทัพมาไล่กองทัพพระมหามนตรีกำจัดจากเมืองอุดงฦๅไชยหนีกลับไปกรุงศรีอยุทธยาพระองค์กลับไปเมืองศรีส่อชอพระองค์เสวยราชสมบัติมาลุศักราช ๙๕๘ ศกวอกนักษัตรได้ ๓ ปี พระชัณษาได้ ๕๒ ปี มีฝรั่งคนหนึ่งชื่อละวิศเวโล พระบรมราชาเสด็จไปเมืองลาวได้ขอมาเปนบุตรบุญธรรม ครั้นฝรั่งนั้นมาถึง พระรามเชิงไพรจะล่อลวงฆ่าฝรั่ง ๆ รู้ตัวลอบฆ่าพระองค์สุรคต ณปีวอกอัฐศกนั้น ลุเลิกพระศพเสร็จแล้ว ฝรั่งนั้นไปเชิญพระบรมราชาผู้เปนพระราชบุตรน้อยของพระบรมราชาธิราชรามาธิบดีมาจากเมืองลาวเมื่อศักราช ๙๕๙ ศกรกานักษัตรได้ ๕ ปี พระชัณษาได้ ๑๙ ปี 

๑๒