หน้า:ประชุมพงศาวดาร (ภาค ๒๘) - ๒๔๖๖ b.pdf/13

หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว

ได้ จับองเทิงกวาง องหวางตน ฆ่าเสีย องเชียงฉุนนั้นหนีมาตั้งอยู่เมืองพุทไธมาศ องเชียงฉุนมีบุตรชายชื่อ องกลัด บุตรหญิงชื่อ หมูเส พวกไทยเรียกว่า โกเงิน ขณะนั้น เจ้ากรุงไทย คือ เจ้าตาก ยกกองทัพออกไปตีเมืองพุทไธมาศ องเชียงฉุนกับพวกพ้องก็เข้ามาฝากตัวอยู่กับเจ้าตากณกรุงเทพฯ ครั้นภายหลัง คิดจะหนีกลับไปเมืองญวน เจ้าตากรู้ ให้ประหารชีวิตองเชียงฉุนกับพวกพ้องเสีย ฝ่ายองยาบา พี่ องหมัน น้อง กับองไชสือ หนีอยู่ในป่าแขวงเมืองไซง่อน องทั้งสามสืบรู้ให้ไปจับได้องยาบา องหมัน พี่น้องสองคน ให้ประหารชีวิตเสีย แต่องไชสือหนีไปได้ องยากได้เมืองไซ่ง่อนแล้วก็ตั้งตัวขึ้นเป็นเจ้าชื่อ องไกรเซิน ครองราชสมบัติอยู่ณเมืองกุยเยิน องบาย น้องกลาง เป็นเจ้าชื่อ บากบินเวือง เปนใหญ่อยู่เมืองไซ่ง่อน องดาม น้องน้อย เปนเจ้าชื่อ ล่องเยือง อยู่รักษาเมืองเว้ ฝ่ายองล่องเยือง ซึ่งเปนเจ้าเมืองเว้ คิดจะไปตีเมืองตังเกี๋ย จึงทำอุบายเขียนชื่อ องไชสือ หลานเจ้าเก่าลง ในธง ให้ทหารพูดจากันว่า ทัพองไชสือยกมา เจ้าเมืองตังเกี๋ยแลขุนนางราษฏรก็ยินดี สำคัญว่า เปนทัพองไชสือ จึงเปิดประตูเมืองรับ องลองเยืองเข้าเมืองตังเกี๋ยได้ ให้จับแต่บรรดาพี่น้องเจ้าเมืองฆ่าเสีย ตัวเจ้าเมืองตังเกี๋ยนั้นรากเลือดตาย มหาอุปราชก็เชือดคอตาย องลองเยืองจึงตั้งใต้องเจียวทุง บุตรองกวางตรี หลานเจ้าเมืองตังเกี๋ย ให้เปนเจ้าเมืองตังเกี๋ย องล่องเยืองก็เก็บเอาทรัพย์สิ่งของปืนใหญ่น้อยเครื่องศัสตราวุธมาเสียสิ้น องเจียวท่งคิดแค้น ก็มีหนังสือขึ้นไปให้