หน้า:ประชุมพงศาวดาร (ภาค ๒) - ๒๔๕๗ b.pdf/77

หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๖๗

ซึ่งหลบหนีมุลนาย แลเลขตะกั่วทุ่ง ตะกั่วป่า ทั้งแปดหัวเมือง บรรดาซึ่งหลบหนีมุลนายอยู่ป่าดง แลแอบแฝงอยู่ด้วยผู้รักษาเมือง ผู้รั้ง กรมการ ณเมืองนคร พัทลุง สงขลา ไชยา ชุมพร ปทิว หัวเมืองปากใต้ฝ่ายตวันตกทั้งนั้น เอามาให้ตั้งบ้านเรือนทำมาหากินอยู่ที่พนมที่ลาวให้ได้ ๒๐๐ ครัว ๓๐๐ ครัว จะได้รับรักษาพระราชทรัพย์ของหลวง ให้เปนภูมสถานลำเนาจงมั่นคั่งบริบูรณ์ขึ้น จึงทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้ทำตามเจ้าพระยาสุรินทราชากราบบังคมทูลพระกรุณานั้นเถิด ถ้าขุนทิพสมบัติ ขุนเพชรคิรี สืบสาวชักชวนเกลี้ยกล่อมได้เลขเมืองใดเท่าใด เปนคนชายหญิงใหญ่น้อย ให้ยื่นหางว่าวไว้แก่เจ้าพระยาสุรินทราชา ผู้สำเร็จราชการทั้งแปดหัวเมือง บอกเข้าไปกราบทูลพระกรุณาให้ทราบ ห้ามอย่าให้ผู้รักษาเมือง ผู้รั้ง กรมการ นายที่ นายอำเภอ แลข้าหลวงผู้ไปมาเอากิจราชการ ทำข่มเหงฉุดคร่าลากเกาะจำขุนทิพสมบัติ ขุนเพชรคิรี นายกอง ขุนหมื่น แลไพร่มีชื่อบรรดาซึ่งเกลี้ยกล่อมได้มาตั้งบ้านเรือนอยู่ที่พนมที่ลาวทั้งนี้ไปใช้ราชการงานโยธาเบ็จเสร็จซึ่งมิได้เปนน่าที่พนักงาน ให้ขุนทิพสมบัติ ขุนเพชรคิรี ขุนหมื่น ไพร่ แตกตื่นได้ความเดือนร้อนแต่สิ่งหนึ่งสิ่งใดเปนอันขาดทีเดียว หนังสือนี้มาถึงวันใด ก็ให้ทำตามหนังสือมานี้ทุกประการ

หนังสือมาณวัน ค่ำ ปีชวด ฉศก จุลศักราช ๑๑๖๖ มาถึงปีเถาะ นพ ๖๓ ปี จุลศักราช ๑๒๒๘ ปี ฯะ