หน้า:ประชุมพงศาวดาร (ภาค ๒) - ๒๔๕๗ b.pdf/79

หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๖๙

ดอนดินแก่งน้ำไหลลงคลองอ่าว ปละหัวนอนเปนที่กระบี่ ปละใต้สตีนคลองเท้าแม่เปนที่พนม ฝ่ายเหนือน้ำลำคลองศกขึ้นไปถึงคลองขนายฤาษี ปลายคลองขนายฤาษีเข้าภูเขาศก ปละคลองขนายฤาษีฝ่ายใต้น้ำเปนที่พนม ฝ่ายเหนือน้ำเปนที่เมืองคิรีรัฐนิคม คลองขนายฤาษีเปนเขตรแดน น้ำไหลลงคลองศก เมืองตะกั่วป่ากับที่พนมเอาภูเขาศกเปนเขตรแดน ฝ่ายหัวนอนเปนที่เมืองตะกั่วป่า ฝ่ายใต้สตีนเปนที่พนมภูเขาศกตัดตรงไปเขาปลายคลองพนม เขาปลายพนมตัดตรงไปดอนดินแดง

บอกมาณวัน ๑๐ ค่ำ ปีรกา สัปต ฯะ

พงษาวดารเมืองไทรบุรี
(ตามฉบับที่มีอยู่ในศาลาลูกขุน)

ได้ทราบวงษ์ตระกูลเมืองไทรบุรีว่า พระองคมหาวังษา (๑) มาแต่เมืองโรม เปนผู้ตั้งเมือง เดิมเรียกว่า เมืองเกดะ คือ เมืองไทรบุรี เกดะนั้นเปนภาษาแขกอาหรับ แปลว่า จานดอกไม้ ที่ตั้งเมืองนั้นเรียกว่า ลังกาซูก อยู่ทิศเหนือกวาลามุดา พระองค์มหาวังษามีบุตรชาย ๑ ชื่อ พระองค์มหาโพธิสัตว์ (๒) พระองค์มหาโพธิสัตว์นี้ พระองค์มหาวังษา ผู้เปนบิดา ยกให้เปนเจ้าเมืองแทน แล้วพระองค์มหาวังษาก็กลับไปเมืองโรม พระองค์มหาโพธิสัตว์นั้นมีบุตรชาย ๓ บุตรหญิง ๑ รวม ๔ คน ชื่อปรากฎแต่บุตรชายที่ ๓ เรียกว่า พระศรีมหาวังษา ๑ (๓) พระศรี