หน้า:ประชุมพงศาวดาร (ภาค ๓๔) - ๒๔๖๙.pdf/35

หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๒๗

ป้อม แลกำแพง พิทักษ์รักษาตกแต่งซึ่งชอบการของกุมปันหญีฝรั่งเสด แลกุมปันหญีฝรั่งเสดสัญญาต่อหน้าพระเปนเจ้ามิถือตำบลนั้นให้เปนเหตุแก่ราชการสมเด็จพระมหากระษัตราธิราชเจ้ากรุงศรีอยุทธยาผู้ใหญ่ประการใดได้ แลมิรับผู้เปนสัตรูแผ่นดินเข้าออกในตำบลนั้น แลมิช่วยผู้เปนสัตรูด้วยสิ่งใด ๆ เลย แลสมเด็จพระมหากระษัตราธิราชเจ้ากรุงศรีอยุธยาผู้ใหญ่พระราชทานให้กุมปันหญีบังคับความแลเปนเจ้าในเกาะนั้นเปนอันขาดทีเดียว แลครั้นเขียนอย่างเกาะ แลกว้างยาวเท่าใดเข้ามาแล้ว จะพระราชทานพระราชกำหนดสำหรับเกาะนั้นเปนอันขาดทีเดียว

๑๐ข้อหนึ่งว่า ถ้าฝรั่งเสดผู้ใด ๆ มีลูกเมียในจังหวัดกรุงศรีอยุทธยาแลเมืองขึ้น แลฟ้องจะขอออกไปจากแผ่นดิน แลเงินทองของผู้ใด ๆ มิได้อยู่ แลมิได้เปนถ้อยความด้วยผู้ใด ๆ ไซ้ สมเด็จพระมหากระษัตราธิราชเจ้ากรุงศรีอยุทธยาผู้ใหญ่พระราชทานให้ออกไปทั้งลูก แลเมีย แลทาษ แลทรัพย์สิ่งของ ตามใจนั้นเถิด

๑๑ข้อหนึ่งว่า ถ้าแลฝรั่งเสดซึ่งมาด้วยกปั่นของสมเด็จพระมหากระษัตรกรุงฝรั่งษผู้ใหญ่ก็ดี มาด้วยกปั่นของกุมปันหญีก็ดี มาณกรุงศรีอยุทยาก็ดี ณเมืองขึ้นก็ดี อย่าให้เจ้าพนักงานชักชวนว่ากล่าวให้ละกปั่นนั้นเสีย ถ้าแลฝรั่งเสดซึ่งอยู่ณกปั่นสมพระมหากระษัตรกรุงฝรั่งษผู้ใหญ่ก็ดี ณกปั่นกุมปันหญีก็ดี หนี ให้เจ้าพนักงานเสาะสางหามาส่งให้แก่นายกปั่น