ขอนไม้น้อยลอยมาได้เกาะเป็นที่ยึดที่หน่วงว่ายเข้าหาฝั่ง เจ้าพญาบดินทรเดชาฯ ได้ทีแล้ว ก็เร่งรีบว่ายเข้าให้เถีงฝั่ง คิดต่อไปเสียให้ตลอด ฉันใดเมืองเขมรจะเรียบร้อยมีความสุขยืดยาวไปนาน ๆ อย่าให้กลับกลายไปในเร็ว ๆ นี้ เหมือนคำบุราณว่า ก้นหม้อไม่ทันดำ ควันไฟไม่ทันดับ จะต้องลำบากยากใจ ให้ไพร่พลได้ความยากแค้นเดือนร้อนต่อไปอีก ไม่ควรเลย ให้เจ้าพญาบดินทรเดชาฯ ตริตรองให้จงหนัก และซึ่งเจ้าเทียวตรีชิงตั้งแต่งพระองค์ด้วงให้มาเป็นเจ้าเมืองเขมร ให้เมืองเขมรเป็นเมืองพึ่งบุญเมืองญวน ให้เข้าของพระองค์ด้วงมา ทำความดีนักหนา จะเอาชื่อเสียวให้ปรากฎนั้น ก็ทรงเข้าพระทัยแล้ว พระบาทสมเด็จพระพุทธเจ้าอยู่หัวกับเจ้าเวียดนามก็จะต้องประมูลอากรกันไป เดี๋ยวนี้ เจ้าผู้หญิงเจ้าผู้ชายญาติวงศามาพร้อมมูลกันอยู่ที่อุดงมีไชย ฝ่ายเราจะจัดแจงอย่างไรบ้าง ก็จัดแจงเอาตามใจเถิด เจ้าพญาบดินทรฯ จะทนุบำรุงพระองค์ด้วงประการใดจึงจะดี จะต้องการสิ่งของเครื่องอุปโภคบริโภคประการใด จะต้องการช้าหรือเร็ว ก็ให้บอกเข้าไป จะโปรดเกล้าฯ ให้จัดแจงออกมาให้ทันการ ให้เจ้าพญาบดินทรเดชาฯ เร่งตกแต่งการบ้านเมืองเสียให้มั่นให้เสร็จ จะได้เลิกถอนกองทัพพากันกลับเข้าไปหาบุตรภรรยาทำบุญให้ทานให้สบาย และความชอบนายทัพนายกองซึ่งได้ออกไปลำบากกรากกรำอยู่ช้านาน กลับเข้าไปก็จะโปรดเกล้าฯ พูนบำเหน็จตั้งแต่งให้มียศถาศักดิตามผู้มีความชอบมากและน้อย หนังสือมาณวัน ๔ ๔ฯ ๘ ค่ำ จุลศักราช ๑๒๐๙ ปีมะแมนักษัตร นพศก
(สารตรานี้ ในสำเนาที่ได้มาจากกระทรวงมหาดไทย จดไว้ว่า โปรดฯ ให้เจ้าพระยาพระคลัง (คือ สมเด็จเจ้าพระยาบรมมหาประยูรวงศ) เรียง
