หน้า:ประชุมพงศาวดาร (ภาค ๕๖) - ๒๔๗๕ b.pdf/9

๕

พระราชโอวาท
พระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าฯ พระราชทานพระองค์ด้วง

ด้วยพระบาทสมเด็จบรมนาถบรมบพิตรพระพุทธเจ้าอยู่หัวมีพระราชโองการมารพระบัณฑูรสุรสิงหนาทดำรัสเหนือเกล้าฯ สั่งให้จดหมายพระราชโอวาทให้พระองค์ด้วงว่า เมืองเขมรเป็นจลาจลขึ้นครั้งนี้ ทรงทราบใต้ฝ่าละอองฯ ว่า ญวนจะทำลายพระบวรพุททศาสนาที่เมืองเขมรเสีย ให้สัมมาทิฏฐิเป็นมิจฉาทิฏฐิ จะแปลงเขมรให้ละเพศเป็นญวน ให้สึกพระสงฆ์ จะให้มีอยู่แต่วัดละองค์ ฯ รื้อพระอุโบสถวัดวาอารามที่เมืองพนมเป็ญเสียหลายวัด พระยาพระเขมรที่มีชาติมีสกุลก็พาลฆ่าเสีย ช้านานมาแล้ว จนพระยาพระเขมรที่มีชาติมีสกุลตายเสียเป็นอันมาก องค์อิ่มคิดกบฏประทุษฐร้ายโดยโลภเจตนากล้า หวังใจจะได้เป็นเจ้านายเมืองเขมร ไม่เห็นภัยในเบื้องหน้า กวาดครอบครัวไพร่พลเมืองปัตบองไปให้เป็นบำเหน็จความชอบกับญวน ๆ ก็ไม่เลี้ยงองค์อิ่มเป็นเจ้านายเมืองเขมรเหมือนตามความปรารถนา ส่งองค์อิ่มไปเสียเมืองเว้ อ้ายญวนคิดจะไม่ให้พระยาพระเขมรผู้ใหญ่มีสืบต่อไป จึงอุบายให้สมเด็จเจ้าพระยาฟ้าทลหะ พระยากลาโหม ขึ้นไปช่วยเจ้าเวียดนามทำวันออก ไปแล้วก็ไม่ได้กลับมา พระยาพระเขมรทั้งปวงก็ยังไม่รู้เท่าทันญวน จนญวนจับองค์มี องค์เภา องค์สงวน ส่งไปเมืองเว้อีก จับองค์แป้นจำไว้ที่ค่ายองเตียนกุน พระยาพระเขมรจึงได้พร้อมกันกลับใจคิดสู้รบญวน มีหนังสือมาขอพระองค์ด้วง