หน้า:ประชุมพงศาวดาร (ภาค ๕) - ๒๔๖๐ reorganised.pdf/260

หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๒๔๗

สุริยวงษ์ ๑ สามคน เจ้าวิไชย น้องเจ้าตวนคำ มีบุตรชาย เจ้าปุ ๑ เจ้าสอย ๑ เจ้าตวนคำครองเมืองได้ ๑๖ ปี ก็ถึงแก่กรรม

ศักราช ๙๘๕ ปีกุน เบญจศก ท้าวพระยายกเจ้าสุริยวงษ์ บุตรเจ้าตวนคำที่ ๓ เปนเจ้าเมืองเวียงจันท์ เรียกว่า พระยาสุริยวงษาธรรมิกราชบรมบพิตร แล้วกลัวเจ้าชมภู เจ้าบุญชู เจ้าปุ ผู้พี่ จะชิงเอาราชสมบัติ จึงให้ขับไล่เจ้าชมภู เจ้าบุญชู เจ้าปุ ไปจากบ้านเมือง เจ้าชมภูพาภรรยากับแสนทิพนาบัวหนีไปเมืองญวน มีบุตรชายคนหนึ่งชื่อ พระไชยองแว้, เจ้าชมภูถึงแก่กรรมที่เมืองญวน แสนทิพนาบัวได้มารดาพระไชยองแว้เปนภรรยา มีบุตรชายชื่อ ท้าวน้อง ๑ ท้าวราชวงษา ๑ สองคน เจ้าบุญชูหนีไปบวชอยู่วัดภูหอภูโรง เจ้าปุพาภรรยาไปอยู่เมืองนครพนม มีบุตรชายคนหนึ่งชื่อ เจ้านันทราช เจ้าปุถึงแก่กรรมที่เมืองนครพนม พระยาสุริยวงษาครองเมืองเวียงจันท์ ได้ว่ากล่าวเขตรแขวงข้างใต้ตั้งแต่ลี่ผีขึ้นไป, ข้างเหนือแต่ผากะไดลงมาข้างซ้ายต่อแดนกรุงศรีอยุทธยา กำหนดไม้ประดู่ ๓ ต้น อ้น ๒ ขุย ข้างขวาต่อแขวงเมืองญวน กำหนดต้นซาน ๓ กิ่ง มีลำน้ำสามคลองเปนอาณาเขตร พระยาสุริยวงษามีบุตรชาย เจ้าราชบุตร ๑ บุตรหญิง นางกุมารี ๑ นางสุมัง ๑ สามคน อยู่มา ฮ่อยกกองทัพมาตีเมืองเชียงรุ้งแสนหวีฟ้า เจ้าอินทกุมารเมืองเชียงรุ้งแสนหวีฟ้าจึงพานางจันทกุมารี ผู้น้อง ลงมาพึ่งพระยาสุริยวงษา เจ้าเมืองเวียงจันท์ เจ้าราชบุตรได้นางจันทกุมารีเปนภรรยา มีบุตรชาย