ปฐมกระษัตรวงษ์เหม็ง ครองราชสมบัติปีโป้วซิน ตรงปีวอก จุลศักราช ๗๓๐ ขนานนามแผ่นดินว่า หงบู๊ อยู่ในรัชกาล ๓๑ ปี วงษ์เหม็งตั้งกรุงที่เมืองน่างกิง สมัยนี้เรียกว่า เมืองเกียงลิ่งฟู้ แขวงมณฑลเกียงซู) รับสั่งให้หลุยจงจุ่น เปนราชทูตถือหนังสือรับสั่งไปชวนเสี้ยมหลอฮกก๊กให้เปนไมตรี[1]
แผ่นดินหงบู๊ ปีที่ ๔ ซินหาย (ตรงกับปีกุญ จุลศักราช ๗๓๓) เสี้ยมหลอฮกก๊กอ๋องเซียนเลียดเจี่ยวปีเอ๎งีย[2] ให้ราชทูตเชิญพระราชสาสน แลพาช้าง กับเต่าหกเท้า แลสิ่งของในพื้นประเทศ มาเจริญทางพระราชไมตรีพร้อมกันกับหลุยจงจุ่น พระเจ้าไถ่โจ๊วฮองเต้ รับสั่งให้เจ้าพนักงานเอาแพรม้วนประทานไปให้อ๋อง กับประทานผ้าม้วนให้ราชทูตด้วย
ในปีนั้น เสี่ยมหลอฮกก๊กอ๋องให้ราชทูตกลับมาถวายไชยมงคลในการขึ้นปีใหม่ พระเจ้าไถ่โจ๊วฮองเต้รับสั่งให้เจ้าพนักงานเอาพงษาวดารเรื่องได้ราชสมบัติ กับแพรม้วน ผ้าม้วน ประทานไปให้อ๋อง
- ↑ ตรงนี้ควรสังเกตว่า ในปลายแผ่นดินสมเด็จพระรามาธิบดีอู่ทอง จีนเรียกประเทศสยามว่า เสี้ยมหลอฮกก๊ก เหมือนหนึ่งว่า ได้รวมเสี้ยมก๊กข้างเหนือ กับหลอฮกก๊กข้างใต้ เข้าเปนอันเดียวกันแล้ว ตามที่ปรากฎในหนังสือพระราชพงษาวดาร พึ่งรวมกันต่อในแผ่นดินสมเด็จพระบรมราชาธิราชที่ ๑ บางทีตรงนี้ผู้เขียนจดหมายเหตุจีนชั้นหลังจะเรียกรวมกันเร็วไป
- ↑ คำ "เซียนเลียดเจี่ยวปีเอ๎งีย" ดูเสียงตรงกับ สมเด็จเจ้าพระยา มากกว่าคำอื่น หรือจะใช้ยศอย่างนั้นในสมัยนั้น ข้อนี้รู้ไม่ได้
