หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
112
ประดุจหนึ่งแม่น้ำพระคงคา | เป็นที่สิเนหาเมื่อกันดาน | |
ด้วยพระเดชเดชาอานุภาพ | อาจปราบไภรีทุกทิศาน | |
ทุกประเทศเขตขันท์บันดาน | แต่งเครื่องบัณาการมานอบนบ | |
กรุงศรีอยุทยานั้นสมบูรณ์ | เพิ่มพูญด้วยพระเกรียศคะจรจบ | |
อุดมบรมศุขทั้งแผ่นภิภพ | จนคำรบศักราชได้สองพัน | |
คราทีนั้นฝูงสัตว์ทั้งหลาย | จะเกิดความอันตรายเป็นแม่นมั่น | |
ด้วยพระมหากษัตริย์มิได้ทรงทศมิตราชธรรม์ | จึงเกิดเข็ญเป็นมหัศจรรย์สิบหกประการ | |
คือเดือนดาวดินฟ้าจะอาเพด | อุบัติเหตุเกิดทั่วทุกทีศาน | |
มหาเมฆจะลุกเป็นเพลีงกาล | เกิดนิมิตพิศดานทุกบ้านเมือง | |
พระคงคาจะแดงเดือดดั่งเลือดนก | อกแผ่นดินเป็นบ้าฟ้าจะเหลือง | |
ผีป่าก็จะวิ่งเข้าสิงเมือง | ผีเมืองนั้นจะออกไปอยู่ไพร | |
พระเสื้อเมืองจะเอาตัวหนี | พระกาลกุลีจะเข้ามาเป็นไส้ | |
พระธรณีจะตีอกให้ | อกพระกาลจะไหม้อยู่เกรียมกรม | |
ในลักษณะทำนายไว้บ่อห่อนผิด | เมื่อวินิศพิศดูก็เห็นสม | |
มิใช่เทศกาลร้อนก็ร้อนระงม | มิใช่เทศกาลลมลมก็พัด | |
มิใช่เทศกาลหนาวก็หนาวพ้น | มิใช่เทศกาลฝนฝนก็อุบัติ | |
ทุกต้นไม้หย่อมหญ้าสารพัด | เกิดวิบัตินานาทั่วสากล | |
เทวดาซึ่งรักษาพระศาสนา | จะรักษาแต่คนฝ่ายอกุศล |