หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
114
จะอ้างว้างอกใจทั้งไพร่พล | จะสาละวนทั่วโลกหญิงชาย | |
จะร้อนอกสมณาประชาราช | จะเกีดเข็ญเป็นอุบาทว์นั้นมากหลาย | |
จะรบราฆ่าฟันกันวุ่นวาย | ฝูงคนจะล้มตายลงเป็นเบือ | |
ทางน้ำก็จะแห้งเป็นทางบก | เวียงวังก็จะรกเป็นป่าเสือ | |
แต่สิงห์สารสัตว์เนื้อเบื้อ | นั้นจะหลงหลอเหลือในแผ่นดิน | |
ทั้งผู้คนสาระพัดสัตว์ทั้งหลาย | จะสาบสูญล้มตายเสียหมดสิ้น | |
ด้วยพระกาลจะมาผลานแผ่นดิน | จะสูญสิ้นการนะรงสงคราม | |
กรุงศรีอยุทยาจะสูญแล้ว | จะลับรัดสมีแก้วเจ้าทั้งสาม | |
ไปจนคำรบปีเดือนคืนยาม | จนสิ้นนามศักราชห้าพัน | |
กรุงศรีอยุทยาเขษมศุข | แสนสนุกนิ์ยิ่งล้ำเมืองสวรรค์ | |
จะเป็นเมืองแพศยาอาทัน | นับวันจะเสื่อมสูญเอย ฯ |
จบเรื่องพระนารายณ์เป็นเจ้านพบุรีทำนายกรุงแต่เท่านี้