หน้า:ประชุมพงศาวดาร (ภาค ๖๔) - ๒๔๗๙.pdf/435

390

 

พระเจ้ากรุงศรีสัตนาคนหุตขอถวายพระราชบุรีพระองค์หนึ่งพระชันษาได้ ๑๔ พระวษา ขอถวายมาให้เป็นบาทบริจา ด้วยกรุงศรีสัตนาคนหุต กับเมืองหลวงพระบางเป็นอริกัน ฝ่ายเมืองหลวงพระบางจะยกกองทัพมาตีชิงเอากรุงศรีสัตนาคนหุต บัดนี้จะขอเอาพระ เดชเดชานุภาพพระบาทสมเด็จบรมนาถบรมบพิตรพระพุทธเจ้าอยู่หัวขอกองทัพไปช่วย ครั้นพระบาทสมเด็จบรมนาถบรมบพิตรพระพุทธเจ้าหัวได้ทรงทราบแล้ว จึงมีพระราชโองการมานพระบันทูลสุรสิงหนาท ดำรัส เหนือเกล้าเหนือกระหม่อม สั่งอัครมหาเสนาธิบดีให้เกณฑ์กองทัพ ไปช่วย ให้เกณฑ์เอาพระยานครราชสีมาเป็นแม่ทัพ ผู้รั้งเมือง นครนายกเป็นเกียกกาย ผู้รั้งเมืองสระบุรีเป็นยกรบัตร แล้วเกณฑ์ ไพร่พล ๑๐๐๐๐ สรัพไปด้วยเครื่องสาตราวุธ ครั้นได้ศุภฤกษ์ให้ ผู้ถือศุภอักษรกรุงศรีสัตนาคนหุตไปแล้ว พระยานครราชสีมาและ นายทัพนายกองปรึกษากัน ให้มีหนังสือไปเถิงเมืองหลวงพระบาง ว่ากล่าว ฝ่ายเมืองหลวงพระบาง เกรงพระเดชเดชานุภาพพระบาทสมเด็จบรมบพิตรพระพุทธเจ้าอยู่หัว ก็มิได้ไพรีกับกรุงศรีสัตนาคนหุตประโนมน้อมกันเหมือนแต่ก่อน พระยานครราชสีมา และนายทัพ นายกอง บอกหนังสือมาถึงอัครมหาเสนาธิบดี ว่ายกกองทัพถึง กรุงศรีสัตนาคนหุตแล้ว ข้าพระพุทธเจ้านายทัพนายกองปรึกษากัน ให้มีหนังสือไปว่ากล่าวณเมืองหลวงพระบางๆ ก็ยอมประโนมประนอมกับกรุงศรีสัตนาคนหุต มิได้เป็นไพรีไปแล้ว อัครมหาเสนา