หน้า:ประชุมพงศาวดาร (ภาค ๖๘) - ๒๔๘๑.pdf/23

หน้านี้ยังไม่ได้พิสูจน์อักษร
19
 

ฉะบับที่ ๕ คำให้การญวน กองพระยาสังขโลกส่งมาให้แม่ทัพใหญ่ผู้สำเร็จราชการ

ณวันเดือนยี่แรม ๘ ค่ำ ปีชวดโทศก ได้ถามญวนทั้ง ๓๐ คน ซึ่งหนีขึ้นมาแต่ค่ายเมืองพนมเป็ญให้การว่า ราชการองที่อยู่รักษา ค่ายพนมเป็ญนั้นชื่อองจันลันบิน ๑ องภอลันบิน ๑ สองคนมีไพร่ญวนประมาณ ๑,๐๐๐ คน แล้วองแม่ทัพขึ้นมาใหม่ชื่อองทำตานไตทาน มีไพร่ญวน ๕๐๐ คน ขึ้นไปบนแต่ณวันเดือนยี่แรมค่ำหนึ่ง ว่าไปตามองเตียนกุญ หาทราบว่าจะไปด้วยราชการสิ่งใดไม่ เมื่อครั้งก่อน องเตียนกุญทำหนังสือให้ไปล่อลวงญวนครัวแต่บ้านล่าง ว่าเขมรไม่ มีโทษอะไรกับญวน แล้วเขมรชวนกันพาบุตรภรรยาหนีทิ้งบ้านเรือน ข้าวของเสียเป็นอันมาก ให้ครัวญวนขึ้นมาเอาข้าวของเขมรที่ทิ้งไว้ ครั้นพวกญวนขึ้นมาถึงค่ายเมืองพนมเป็ญแล้ว ให้ชักเอาแต่ชาย ฉกรรจ์ไว้ ผู้หญิงนั้นไว้ให้อยู่รักษาเรือ ผู้ชายนั้นให้รักษาค่ายเมือง พนมเป็ญทั้งกลางวันกลางคืน แล้วจ่ายข้าวสารให้กินหาอิ่มไม่ลำบากนัก จึงพากันหนีมาทีหลังอีกเป็นอันมาก องเตียนกุญ องเดดกกับอง โดยองกายขึ้นไปตั้งอยู่เมืองพระพงสวาย เมืองกระพงขนัง แต่ก่อนนั้น หายไปหาทราบว่าราชการเป็นประการใดไม่ แล้วเรือครัวเขมรญวน ให้รื้อประทุนเสียเอาเป็นเรือรบ ได้ถามญวน ๆ ให้การว่าทราบความ แต่เท่านี้